Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 16 Ιανουαρίου του 1972 όταν η Ελλάδα βυθίστηκε στο πένθος. Στη Θεσσαλία , από μετωπική σύγκρουση σιδηροδρομικών συρμών, ανάμεσα στους σταθμούς του Δοξαρά της Λάρισας και των Ορφανών της Καρδίτσας, 21 άνθρωποι- 19 λένε άλλοι- έχασαν τη ζωή τους και δεκάδες άλλοι τραυματίστηκαν.

Το ένα τρένο είχε φύγει στις 13.30 από τη Θεσσαλονίκη, με προορισμό την Αθήνα, ενώ το άλλο στις 09:30 από τον Πειραιά με προορισμό κι αυτό τη Θεσσαλονίκη. Δύο μηχανοδηγοί παρέλαβαν τη ντιζελάμαξα ALCO.A323 και κατευθύνθηκαν στον σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης.

Εκεί, η Α323, τέθηκε επικεφαλής του τρένου που πριν λίγο είχε φτάσει με μικρή καθυστέρηση από το Μόναχο. Τελικός προορισμός για την υπερταχεία απολύτου προτεραιότητας «Ακρόπολις Εξπρές», ήταν η Αθήνα. Στις 13.30, το «Ακρόπολις», ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη. Με σχετικά μεγάλη καθυστέρηση, το «Ακρόπολις» έφτασε στη Λάρισα, όπου έκανε μία σύντομη στάση και συνέχισε την πορεία του.

Λίγα λεπτά αργότερα, ο σταθμάρχης Παλαιοφάρσαλου, δίνει εντολή αναχώρησης στην αμαξοστοιχία 121, Πειραιά-Θεσσαλονίκης. Επρόκειτο για ένα τρένο που έκανε στάση σε όλους τους σταθμούς. Πίσω από την ντιζελομηχανή της βρισκόταν ένα βαγόνι-ταχυδρομείο, δύο επίκουρες κλειστές φορτάμαξες και δύο επιβατάμαξες. Στη μία από αυτές, επέβαιναν 30 στρατιώτες του Πυροβολικού, που από τη Θήβα πήγαιναν με μετάθεση σε μονάδες της Βόρειας Ελλάδας.

Η διασταύρωση των δύο τρένων, προγραμματίστηκε να γίνει είτε στο σταθμό των Ορφανών, είτε στον σταθμό του Δοξαρά. Οι δύο σταθμάρχες, των Ορφανών και του Δοξαρά, διαφωνούσαν μεταξύ τους, καθώς ο ένας ήθελε να γίνει η διασταύρωση στον σταθμό του άλλου. Τη διαφωνία τους κλήθηκε να επιλύσει ο ρυθμιστής κίνησης των τρένων από την Αθήνα!

Οι συνεννοήσεις μεταξύ των τριών υπαλλήλων του ΟΣΕ, δεν είχαν αποτέλεσμα, καθώς δεν υπήρχαν σύγχρονα συστήματα επικοινωνίας. Το «Ακρόπολις», πέρασε κανονικά από τον Δοξαρά, χωρίς να σταματήσει, καθώς είχε προτεραιότητα, ενώ και το άλλο τρένο ξεκίνησε από τα Ορφανά!

Οι δύο συρμοί, πλέον, μόνο με θαύμα δεν θα συγκρούονταν.

Το ποδόσφαιρο ήταν η αιτία...

Έχει γραφτεί, ότι οι μηχανοδηγοί της Α323, άκουγαν στο ραδιόφωνο την αναμετάδοση του αγώνα ποδοσφαίρου Πανιώνιου-Ολυμπιακού, που διεξαγόταν εκείνη τη μέρα και πιθανότατα ήταν απορροφημένοι. Βοσκός, που βρισκόταν σε γειτονικό ύψωμα βλέποντας τα δύο τρένα να πλησιάζουν από αντίθετες κατευθύνσεις πάνω στην ίδια ράγα τρόμαξε, έβγαλε την κάπα του και έκανε νόημα στους μηχανοδηγούς του «Ακρόπολις». Αυτοί νόμισαν ότι τους χαιρετάει και ανταπέδωσαν τον χαιρετισμό με σφύριγμα!

Πολύ γρήγορα το «Ακρόπολις», με ταχύτητα 100 km/h, και η Α121 συγκρούστηκαν μετωπικά. Η ντιζελομηχανή του «Ακρόπολις» συνέθλιψε τη μηχανή του άλλου τρένου και τα τρία πρώτα βαγόνια της έγιναν συντρίμμια.

Στον παγωμένο θεσσαλικό κάμπο, μέσα στο χιονόνερο, 21 άνθρωποι άφησαν την τελευταία τους πνοή και περισσότεροι από 40 τραυματίστηκαν. Ανάλογο- ή και χειρότερο- σκηνικό θα επαναλαμβανόταν περίπου στον ίδιο τόπο 52 χρόνια μετά.

ethnos.gr