Με εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί το βράδυ της Πέμπτης 10 Οκτωβρίου, στο Χατζηγιάννειο - Δημοτικό Πνευματικό Κέντρο Λάρισας (Ρούσβελτ 59), το βιβλιοπωλείο ΑΝΕΜΟΣ, ο Σύλλογος Σερραίων "Ο ΛΑΪΛΙΑΣ" και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ θα τιμήσουν τα 100 χρόνια από την έναρξη της Μικρασιατικής εκστρατείας με την παρουσίαση του βιβλίου του συγγραφέα Βασίλη Τζανακάρη "ΣΜΎΡΝΗ 1919-1922 - Στεργιάδης εναντίον Χρυσόστομου".
Στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στις 7 μ.μ., θα μιλήσουν ο Άγγελος Πετρουλάκης και ο συγγραφέας, ο οποίος θα απαντήσει σε ερωτήσεις του κοινού και θα υπογράψει αντίτυπα του βιβλίου του.
Με το νέο βιβλίο του ο βραβευμένος για το έργο του Βασίλης Τζανακάρης επιστρέφει στην προκυμαία της Σμύρνης εκεί όπου, εκατό χρόνια πριν, στις 2 Μαΐου 1919, γράφτηκε η ματωμένη αρχή του τέλους της Μεγάλης Ιδέας, που μας οδήγησε από τα φανταχτερά χρόνια της δόξας σ΄ εκείνα της καταισχύνης.
Πρόκειται για ένα συναρπαστικό χρονικό μιας φλογισμένης τριετίας που καταγράφει με κάθε λεπτομέρεια τη σκοτεινή και άγνωστη σύγκρουση των δύο κορυφαίων ηγετών της Σμύρνης, του Ύπατου Αρμοστή Αριστείδη Στεργιάδη και της κορυφής της ορθοδοξίας, του μητροπολίτη Χρυσόστομου.
Αναφερόμενος στους λόγους που οδήγησαν στην πολύχρονη σύγκρουση του Αριστείδη Στεργιάδη και του Μητροπολίτη Χρυσόστομου ο συγγραφέας Βασίλης Τζανακάρης ανέφερε:
«Οι κύριοι λόγοι της εθνοκτόνου εκείνης διένεξης ήταν δύο: Ο ένας, που αφορούσε τον Στεργιάδη, εδράζεται από το ότι ο Ύπατος Αρμοστής γνώριζε πολύ καλά το πολιτικό παιχνίδι που παιζόταν από τις μεγάλες δυνάμεις στη Μικρά Ασία και τη δύσκολη κι επικίνδυνη για τα εθνικά μας συμφέροντα θέση στην οποία βρισκόταν η Ελλάδα που καλούνταν σε ένα διαχρονικό πείραμα "εξετάσεων" ως προς τη δυνατότητα συνύπαρξης των δύο λαών με βάση την ισοτιμία, την ευνομία και τη δικαιοσύνη.
Ο Στεργιάδης είχε την απόλυτη συμπαράσταση του Ελευθέριου Βενιζέλου και της Αγγλίας της οποίας τα οικονομικά και γεωφυσικά συμφέροντα εξυπηρετούσε κυρίως η εκεί παρουσία του Ελληνικού στρατού. Απέναντι στον Στεργιάδη βρέθηκαν η "Ελίτ", της Σμύρνης και ο Χρυσόστομος με την εκκλησία.
Η Σμυρνέικη "ελίτ" που παρά τις προσπάθειές της δεν κατάφερε να προσεταιριστεί τον Στεργιάδη ως προς τα δικά της (κυρίως οικονομικά) συμφέροντα και ο Χρυσόστομος, που είχαν παρερμηνεύσει το ρόλο που καλούνταν να παίξει το Ελληνικό κράτος στη Μικρά Ασία μέχρι το τέλος του πολέμου και την επίτευξη μιας οριστικής ειρήνευσης.
Ο άλλος λόγος αφορούσε προσωπικά τον μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο και την εκκλησία. Ο Στεργιάδης πίστευε ότι ο ρόλος του ελληνορθόδοξου κλήρου με τις εθνικιστικές του συμπεριφορές και τα από άμβωνος κηρύγματα κάθε άλλο παρά βοηθούσαν τη "Μικρασιατική υπόθεση" γιατί ξεσήκωναν τους ελληνικούς πληθυσμούς σε βάρος των Τούρκων και δημιουργούσαν προβλήματα.
Πολύ γρήγορα οι δρόμοι τους χώρισαν με τον Στεργιάδη να προσπαθεί να συμμαζέψει τα... ασυμμάζευτα και τον Χρυσόστομο να παραμένει πιστός στα νάματα του Ελληνορθόδοξου στάτους και στη "Μεγάλη Ιδέα", με τα οποία ήταν εμποτισμένος από τη νεαρή του ηλικία και τους αγώνες του κατά της τουρκικής βαρβαρότητας, την οποία είχε βιώσει στα χρόνια του Μακεδονικού Αγώνα, όταν ήταν μητροπολίτης Δράμας».
