Με αφορμή την επιδείνωση όλων των επιδημιολογικών δεικτών στην Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας (σταθερά υψηλός αριθμός μολύνσεων καθημερινά, πολύ υψηλός δείκτης θετικότητας 2,55%, 30-35 εισαγωγές COVID ημερησίως στα νοσοκομεία μας, οι γεμάτες ΜΕΘ και η ταχεία πλήρωση των απλών κλινών, τόσο του κρατικού όσο και του ιδιωτικού τομέα, η συρρίκνωση των no covid κλινών και η αναβολή χειρουργικών επεμβάσεων και ενδεχομένως άλλων θεραπειών χρόνιων ασθενών), επιφέρει μεγάλη πίεση στις δομές υγείας με αποτέλεσμα μερικές να ασφυκτιούν ιδιαίτερα, όπως για παράδειγμα το Γ.Ν.Λ.  

Η έλλειψη ιατρικού προσωπικού σε ορισμένες περιπτώσεις είναι εμφανής. Για το λόγο αυτό κάνουμε έκκληση στους γιατρούς να δείξουν αλληλεγγύη στους νοσοκομειακούς γιατρούς που δίνουν αγώνα έναντι της πανδημίας αλλά και στους ασθενείς που χρήζουν νοσηλείας. Η έκκληση αφορά τις ειδικότητες της Αναισθησιολογίας, Παθολογίας, Πνευμονολογίας και Γενικής Ιατρικής. Οι γιατροί μπορούν να επιλέξουν τις εργασιακές τους σχέσεις με το Δημόσιο και υπογράψουν τις ανάλογες συμβάσεις, χωρίς απαραίτητη προϋπόθεση την διακοπή της ιδιωτικής άσκησης της ιατρικής.

Λόγω των έκτακτων υγειονομικών αναγκών που προκύπτουν καθημερινά, από την ερχόμενη εβδομάδα η επιστράτευση των γιατρών θα είναι αναπόφευκτη. Όμως η επιστράτευση όπου και όταν εφαρμόστηκε, πέρυσι, δεν έφερε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Απεναντίας αφαίμαξε ιατρικό προσωπικό από τον ιδιωτικό τομέα τόσο από την παροχή υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας όσο και υπηρεσιών Δευτεροβάθμιας στις Ιδιωτικές Κλινικές.

Στην Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας, αν αφαιρέσουμε τους 30-35 συμπολίτες μας που εισάγονται στα κρατικά νοσοκομεία, οι υπόλοιπες 400 περίπου μολύνσεις κατά μέσο όρο (το 22% αφορά παιδιά) κουράρονται στο σπίτι τους από τους Ιδιώτες γιατρούς εκ των οποίων 52 Παθολόγοι, 15 Πνευμονολόγοι, 9 Γενικής Ιατρικής, 14 Αναισθησιολόγοι και 60 Παιδίατροι, εξυπηρετούν δε ταυτόχρονα και 14 Ιδιωτικές Κλινικές και 2 Κέντρα Αποθεραπείας και Αποκατάστασης (ΚΑ-Α)  με συνολικό αριθμό 1992 κλινών (από τις οποίες οι 973 είναι ψυχιατρικές, 50 Μ/Γ και 388 ΚΑ-Α).

Για το λόγο αυτό η οποιαδήποτε σκέψη για επιστράτευση θα πρέπει να απομακρυνθεί και αντ’ αυτής να υλοποιηθεί η πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση περί πρόσκαιρης ανακατανομής προσωπικού εντός του ΕΣΥ. Είναι άστοχο ορισμένες δομές να έχουν αρκετά μεγάλο αριθμό ιατρικού προσωπικού ενώ άλλες να στερούνται τον στοιχειώδη αριθμό σε αναλογική πάντοτε βάση.

Τέλος επαναλαμβάνουμε το διαχρονικό μας αίτημα για άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ με προσωπικό με ταχείες διαδικασίες (fast track), ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό και κτηριακή αναβάθμιση.