Η ερασιτεχνική Ομάδα «Λόγος & Μουσική», τίμησε τα «Πενήντα χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου» στις 17 Νοέμβρη 1973, με δύο εκδηλώσεις στη Λάρισα (17/11 στο Μπαράκι του Μύλου) και στο Συκούριο (18/11 στη δημοτική Βιβλιοθήκη), η δε συμμετοχή του κόσμου και τις δύο βραδιές ήταν συγκινητική και μεγάλη.
Τις εκδηλώσεις άνοιξε το μέλος της ομάδας, Μαρίστα Τσούμαρη-Γκάνιαρη, ακολούθησαν χαιρετισμοί, ενώ στο video wall έπαιζαν φωτογραφίες από τις μέρες της εξέγερσης συνοδεία τραγουδιών της εποχής εκείνης.
Στο σύντομο χαιρετισμό του ο δήμαρχος Τεμπών, Γιώργος Μανώλης αναφέρθηκε στα πενήντα χρόνια του Πολυτεχνείου, ενώ μιλώντας για την ερασιτεχνική ομάδα «Λόγος και Μουσική» είπε χαρακτηριστικά ότι «σε όλες της τις εκδηλώσεις φροντίζει να μας εκπλήσσει ευχάριστα».
Μικρή αναφορά στην επέτειο έκανε το μέλος της ομάδας, Δημήτρης Ζ. Γουγουλιάς, οποίος τόνισε:
«Φίλες και φίλοι, αγαπητοί καλεσμένοι, Μαζευτήκαμε εδώ σήμερα για να πούμε μια κουβέντα, γι’ αυτούς που δεν μπορούν πιά να μιλήσουν, γιατί σιώπησαν βίαια πάνω στην τελευταία συλλαβή της λέξης «Λευτεριά». Να πούμε ένα τραγούδι για αυτούς που χόρεψαν στο σκοπό του θανάτου, γι’ αυτούς που κάθε 17 Νοέμβρη γυρνούν στην σκοτεινή πόλη, με τους μώλωπες των βασανιστηρίων στη σάρκα τους, όλοι μ’ ένα κόκκινο γαρύφαλλο στην καρδιά τους. Γι’ αυτούς που μας κοιτούν στα μάτια και ρωτούν : Χορτάσατε ψωμί, γράμματα και λευτεριά; Και ‘μεις με τη ματωμένη τους σημαία στα χέρια μας να παλιώνει τους απαντάμε πως τίποτα δεν πήγε χαμένο απ’ τη θυσία τους. Το σύνθημα «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», ακούγεται ακόμα δυνατά ! όσο περπατάμε πάνω στα χνάρια τους, όσο το σύνθημα παραμένει αίτημα θα τα φωνάζουμε στο ρυθμό που μας έδωσαν εκείνοι γιατί:
Το Πολυτεχνείο ζει γιατί συρρικνώθηκε το δικαίωμα στη διαμαρτυρία, τη διαδήλωση και την απεργία. Γιατί καταργήθηκε το πανεπιστημιακό άσυλο που η δικτατορία χρειάστηκε στρατό και τανκς για να το καταλύσει.
Ζει, γιατί κάθε μέρα το ψωμί στο τραπέζι των νοικοκυριών λιγοστεύει καθώς η ακρίβεια εξανεμίζει το λαϊκό εισόδημα. Γιατί τα σπίτια των εργαζομένων κινδυνεύουν να περάσουν τον χειμώνα χωρίς θέρμανση και ζεστό νερό.
Ζει, γιατί η εθνική κυριαρχία στη μεταμνημονιακή εποχή είναι ένα επιτραπέζιο παιχνίδι επί χάρτου για τους μεγάλους και γιατί η ειρήνη στην περιοχή κρέμεται από λίγες κλωστές.
Το Πολυτεχνείο έχει περισσότερους λόγους να ζει σήμερα γιατί οι κυβερνόντες με τις πράξεις τους το κατέστησαν επίκαιρο όσο ποτέ. Όχι μονάχα δεν μπήκε στο μουσείο, αλλά το Πολυτεχνείο – η αντίληψη, η στάση ζωής, οι αξίες και τα προ-τάγματα που είχαν εκείνοι οι νέοι άνθρωποι, που έβαλαν τα στήθια τους μπροστά στα τανκς της χούντας – είναι ολοζώντανο. Και πάντα απειλητικό, αφού δείχνει το δρόμο της αντίστασης, του αγώνα, της εξέγερσης.
Τιμή και δόξα στους νεκρούς ήρωες του Πολυτεχνείου !!!»
Ακολούθησε ντοκιμαντέρ από τα γεγονότα της εξέγερσης και στη συνέχεια, κείμενα διάβασαν οι : Γαϊτάνου-Γουγουλιά Φλώρα, Γουγουλιάς Δημήτρης, Καλαμάρα-Μπέλτσιου Ελένη και Τσιρονίκου-Καλογρή Θεοδώρα.
Έπαιξαν και τραγούδησαν οι μουσικοί : 1. τραγούδι, Αποστολόπουλος Γρηγόρης, 2. τουμπερλέκι, Γκάνιαρης Ζαχαρίας, 3. τραγούδι, Ζαφειρίδου Γλύκα, 4. Πιάνο, Ντάλλας Μανώλης, 5. μπουζούκι, Σταμελόπουλος Στάθης, 6. πιάνο, Τσόκανου-Τζόγια Ροδόπη, 7. κιθάρα – τραγούδι, Τσούμαρη-Γκάνιαρη Μαρίτσα.
Επιμέλεια κειμένων Δημήτρης και Φλώρα Γουγουλιά.
Επιμέλεια μουσικής-τραγουδιών Μαρίτσα Τσούμαρη και Στάθης Σταμελόπουλος.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους : ο Γιώργος Μανώλης – δήμαρχος δήμου Τεμπών, η νεοκλεγμένη περιφερειακή σύμβουλος Μαρία Γαλλιού, ο Νίκος Γερογιάννης, πρώην δήμαρχος Νέσσωνα, ο Χρήστος Κιτσίδης, πρώην δήμαρχος Τυρνάβου και πολύς κόσμος.
