Θέλεις να συναντήσεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο. Συζητήσεις επί συζητήσεων πραγματοποιούνται μέρες πριν, προκειμένου να βρεθεί κοινός χρόνος, τον οποίο μπορείτε να αξιοποιήσετε παρέα. Κι αν τώρα αυτή η παρέα δεν είναι ένα άτομο, αλλά περισσότερα; Χάος. Κι όταν τελικά το καταφέρεις, θα έχει περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που είδες τους φίλους σου. Νιώθεις συχνά ότι σου λείπουν από την καθημερινότητά σου.
«Ε και τι να γίνει», θα σκεφτείς. Και μ’ ένα μήνυμα θα προσπαθήσεις να αναπληρώσεις το κενό. Δύο γραμμές θα περιγράφουν επιγραμματικά τα νέα της ημέρας. Σε ένα ηχητικό θα εξηγείς αυτό που σου συνέβη και σε απασχολεί. Με ένα αστείο meme θα δείξεις σε όσους αγαπάς ότι τους σκέφτεσαι.
Και κάπως έτσι κυλάει η καθημερινότητα των περισσότερων από εμάς. Όταν συναντιόμαστε, τελικά, γκρινιάζουμε για τον χρόνο που δεν έχουμε. Ευχόμαστε πάντα να μπορούμε να κάνουμε περισσότερα παρέα. Κι όμως, θα δεχτούμε την πιο απαιτητική δουλειά που μας προτείνουν κι ύστερα θα αξιοποιήσουμε λίγες πολύτιμες στιγμές απόλυτης μοναξιάς και ησυχίας στο σπίτι.
Και ξέρεις κάτι; Αυτό είναι πολύ εντάξει.
Συχνά, ακούμε συζητήσεις και προβληματισμούς για το πού οδεύουν οι σχέσεις του σήμερα, μεγάλο μέρος των οποίων βασίζεται σε αυτή την ψηφιακή, εξ αποστάσεως επικοινωνία. Τα γραπτά μηνύματα είναι ένας απλός τρόπος να δείξουμε σε κάποι@ ότι τ@ σκεφτήκαμε, νοιαστήκαμε, θέλαμε να μοιραστούμε κομμάτια της ζωής μας, ακόμη κι αν δεν ήταν εκεί για να ζήσει μαζί μας.
Είναι, λοιπόν, οι «φίλοι δια (ψηφιακής) αλληλογραφίας» ένα νέο είδος σχέσης; Κι αν ναι, πειράζει που πλέον διαμορφώνουμε και συντηρούμε τις σχέσεις μας σε μεγάλο βαθμό με αυτό τον τρόπο;
Η Rachel Wilkerson Miller, συγγραφέας του «The Art of Showing Up: How to Be There for Yourself and Your People» και αρχισυντάκτρια του Self, λέει ναι σε αυτή τη νέα τάση. Σύμφωνα με την ίδια, η τεχνολογία έχει απλώς αντικαταστήσει τον τρόπο και όχι την ουσία της επικοινωνίας. «Εφόσον όσοι χρησιμοποιούν μηνύματα δεν αισθάνονται ότι αλλάζει κάτι στην ποιότητα των σχέσεών τους, δεν βλέπω πού είναι το κακό. Άλλωστε δε νομίζω ότι αυτή η νέα τάση διαφέρει ιδιαίτερα από την παλαιότερη συνήθεια να γράφουμε επιστολές ο ένας στον άλλο», λέει στο Purewow.
Eίναι αλήθεια: Τα γράμματα χρησίμευαν ως ένα μέσο καταγραφής της ζωής μας, ως ανταλλαγή πληροφοριών και το ίδιο έρχονται να κάνουν τώρα και τα μηνύματα σε πραγματικό χρόνο. «Είναι ο άνθρωπος στον οποίο απευθύνεστε και έχετε την ανάγκη να μοιραστείτε μαζί του απλά πράγματα της καθημερινότητας που δίνει την αξία στη σχέση και όχι ο τρόπος που επιλέγετε να το κάνετε. Τα μηνύματα δημιουργούν μια εξαιρετικά εύκολη και απλή ροή επικοινωνίας και πληροφοριών. Επομένως, γιατί όχι;», διερωτάται η Miller.
Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι αυτός ο τρόπος κράτησε ζωντανή την επικοινωνία με τους αγαπημένους μας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όταν δεν μπορούσαμε να συναντήσουμε κανέναν από κοντά.
«Είναι ένας θαυμάσιος τρόπος να συνδεθείς με όλους για όλα τα σημαντικά και ασήμαντα πράγματα», προσθέτει η Miller. Η ίδια υποστηρίζει ότι η χρήση μηνυμάτων δε σημαίνει φυσικά ότι η δια ζώσης επαφή θα πρέπει να αντικατασταθεί εξ ολοκλήρου από την ψηφιακή επικοινωνία, αναφέρει απλώς ότι είναι ένας εύκολος τρόπος να παραμένουμε συνδεδεμένοι με τους αγαπημένους μας πιο τακτικά.
Παραμένει, ωστόσο, σημαντικό να υπάρχουν όρια στη χρήση της τεχνολογίας, ώστε να διατηρείς την ψυχική σου υγεία και ευεξία, αλλά και να χτίζεις τις διαπροσωπικές σου σχέσεις σε σωστές βάσεις. «Είναι σημαντικό να αποσυνδέεσαι τακτικά, γιατί διαφορετικά κινδυνεύεις να χάσεις την επαφή με τον πραγματικό κόσμο», καταλήγει η ίδια.
