Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, υπογράμμισε τα εξής:
«Η 3η Δεκεμβρίου αποτελεί ευκαιρία ευαισθητοποίησης για τα δικαιώματα και τις δυνατότητες των συνανθρώπων μας με αναπηρίες. Αφορμή, να επαναλάβουμε δυνατά το ξεκάθαρο μήνυμα όλων μας, για καταπολέμηση κάθε μορφής διακρίσεων και αποκλεισμών, με ενότητα, αλληλεγγύη και αλληλοσεβασμό.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, περίπου 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι (το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού) πάσχουν από κάποιας μορφής αναπηρία. Η Έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την Αναπηρία και την Ανάπτυξη, αναδεικνύει ότι σε πολλές κοινωνίες, τα άτομα με αναπηρίες βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, συχνά καταλήγουν να αποσυνδέονται, να ζουν στην απομόνωση και να υφίστανται διακρίσεις, αλλά ταυτόχρονα υπογραμμίζει τον αυξανόμενο αριθμό καλών πρακτικών που μπορούν να δημιουργήσουν μια κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς.
Για εμάς στο ΠΑΣΟΚ, οι Άνθρωποι με αναπηρία, δεν ανήκουν στο κοινωνικό περιθώριο, αλλά πρωταγωνιστούν στο προσκήνιο των προτεραιοτήτων και των πολιτικών μας. Η εξάλειψη των στερεοτύπων και του ιδιότυπου κοινωνικού αποκλεισμού τους, αποτελεί βασική πτυχή μιας κοινωνίας που σέβεται την αξιοπρέπεια κάθε ατόμου.
Με διαδοχικές κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις μου, έχω αναδείξει στη Βουλή τις ελλείψεις και τις ανάγκες που υπάρχουν στο Νομό Λάρισας, όσον αφορά το σχεδιασμό και την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου δικτύου προσβάσιμων σημείων για τους συντοπίτες μας με αναπηρίες και κινητικές δυσκολίες. Δεν μπορούμε ποτέ να δηλώνουμε “ευτυχείς” με οποιαδήποτε κατάκτησή μας, όταν η ανισότητα εξαιτίας σωματικής αδυναμίας παραμένει παρούσα ανάμεσά μας και τόσο εμφανής.
Στην συνάντησή μου με την Πανθεσσαλική Ένωση Ατόμων με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας, διαπίστωσα για άλλη μια φορά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν στη προσβασιμότητα, στην έλλειψη αυστηρής οριοθέτησης των σημείων που μπορούν να παρκάρουν στην πόλη, την έλλειψη σεβασμού από συμπολίτες που καταλαμβάνουν τις θέσεις αναπήρων, την ανυπαρξία ειδικών πεζοδρόμων για την μετακίνηση των αμαξιδίων στο κέντρο και στις συνοικίες της πόλης, την διάκριση που υφίστανται στο χώρο εργασίας, στις επιλογές των εργοδοτών, στο σύστημα υγείας.
Όχι μόνο στη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα, αλλά 365 ημέρες το χρόνο, οφείλουμε να θυμόμαστε ότι στη ζωή οι ρόλοι εναλλάσσονται αιφνιδιαστικά και -από τη μια στιγμή στην άλλη-αύριο μπορεί να βρεθούμε εμείς στο αναπηρικό αμαξίδιο που σήμερα προσπεράσαμε βιαστικά με αδιαφορία. Ένα κάταγμα, το αιφνιδιαστικό χτύπημα μιας αρρώστιας, απλώς τα γηρατειά μας, μας εντάσσουν άμεσα στην κατηγορία των αναπήρων, είτε προσωρινά, είτε για πάντα…
Η αναπηρία δεν μας επιλέγει, απλά μας συμβαίνει.
Πριν έρθει το απρόβλεπτο αύριο, με οδηγό τα λόγια του Οδυσσέα Ελύτη, “Ναι, ο Παράδεισος δεν ήταν μια νοσταλγία. Ούτε, πολύ περισσότερο, μια ανταμοιβή. Ήταν ένα ΔΙΚΑΙΩΜΑ”, σήμερα επιβεβαιώνουμε τη δέσμευσή μας, να συνεργαστούμε όλοι μαζί για έναν καλύτερο κόσμο, με Ισότητα, Δικαιοσύνη, Αξιοπρέπεια και Ανθρωπιά. Στο κόσμο αυτό, υπάρχει η ρητή δέσμευσή μας : #Κανείς_Μόνος.»
