Βρισκόμαστε στην αρχή μίας νέας σχολικής χρονιάς.
Ο σωστός προγραμματισμός κάλυψης των εκπαιδευτικών αναγκών του Δήμου οφείλει με κριτήρια :
Διασφάλισης μίας άρτιας εκπαιδευτικής λειτουργίας
Διασφάλισης ενός εκπαιδευτικού περιβάλλοντος και υγιεινών υποδομών μέσα από άρτιες και ολοκληρωμένες μελέτες
να ικανοποιεί τις τρέχουσες και να προβλέπει τις μελλοντικές ανάγκες της τοπικής μας κοινωνίας.
Τα ανακύπτοντα προβλήματα σε κάθε βαθμίδα της εκπαίδευσης δυστυχώς, δεν είναι ούτε καινούργια ούτε καινοφανή.
Η δημοτική αρχή τα γνώριζε. Διότι, οι αιτιάσεις της στο παρελθόν από άλλη θέση είναι καταγεγραμμένες.
Οι ευθύνες που κατανέμονται σε όσους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στα πρόσωπα που από θέση ευθύνης υπηρετούσαν σ’ αυτούς στο παρελθόν είχαν συν-αρμοδιότητα πρέπει να αναγνωστούν και να αποδοθούν.
Δεν αρκεί όμως αυτό.
Μία νέα δημοτική αρχή που γνωρίζει (εκτός κι αν αγνοεί ή δεν μπορεί) τα διαχρονικά προβλήματα των εκπαιδευτικών υποδομών της πόλης θα έπρεπε από την πρώτη μέρα να οργανώσει έναν στρατηγικό σχεδιασμό και να προχωρήσει αμέσως σε προκήρυξη Αρχιτεκτονικών Διαγωνισμών και Μελετών με διαφανείς διαδικασίες ανάθεσης για επαρκείς και μόνιμες υποδομές.
Όφειλε από την πρώτη στιγμή – το ζητήσαμε όταν στις πρώτες μέρες κληθήκαμε από το Δήμαρχο σχετικά με τα προβλήματα στους Παιδικούς σταθμούς- να διοργανώσει μία ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου με θέμα τον Στρατηγικό Σχεδιασμό της Εκπαίδευσης στο Δήμο Λαρισαίων.
Το ζητάμε τώρα ως απαίτηση των δημοτών να πραγματοποιηθεί δίχως πλέον αναβολή.
Να ιεραρχηθούν επιτέλους, κατά προτεραιότητα τα προβλήματα των αναγκών σε εκπαιδευτικές υποδομές.
Να ανοίξουν και να αξιοποιηθούν τα κλειστά σχολειά που υπάρχουν στο Δήμο μας (Ελευθεραί, Κουλούρι, Μάνδρα αλλά, και μέσα στη Λάρισα). Γιατί, είναι διαχρονικό Το μήνυμα που ο Πατρο-Κοσμάς ο Αιτωλός και ο Κοραής έχουν διατυπώσει:
«Κάθε σχολείο που ανοίγει, κλείνει μία φυλακή»
Υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις για να ανοίξει στο μέλλον ένα κλειστό σχολείο, κάθε σχολείο.
Πρώτη δυνατότητα, άμεσα, εκ των θεσμοθετημένων αρμοδιοτήτων του Δήμου, δίνεται να ιδρυθεί και να λειτουργήσει ως «κέντρο δημιουργικής απασχόλησης παιδιών». Και μάλιστα, εδώ, δίνεται η δυνατότητα το εκπαιδευτικό και παιδευτικό πρόγραμμα να έχει και έμφαση σε περιβαλλοντικές δράσεις γεωργικού τομέα.
Τα παιδιά, να έχουν ευκαιρίες που, σε αντίστοιχες δομές της αστικής περιοχής να μην είναι δυνατές.
Με την πρόβλεψη δε, εξυπηρέτησης μεταφοράς – που ούτως ει άλλως, η πιο τακτική αστική συγκοινωνία είναι ένα ζήτημα που πρέπει άμεσα να λυθεί- είναι βέβαιο ότι, θα έχουν κίνητρο γονείς και παιδιά να έρθουν και εκτός του χωριού.
Δεύτερη δυνατότητα, βραχυπρόθεσμα και, με σωστή προεργασία, είναι η διεκδίκηση λειτουργίας του σχολείου πιλοτικά, ως «οικολογικό σχολείο».
Με πρόγραμμα προσχολικής ηλικίας (παιδικού σταθμού- νηπιαγωγείου και, δημοτικού σχολείου). Και με εκπαιδευτικό πρόγραμμα το οποίο, πέραν του βασικού, να δίνει έμφαση στην Περιβαλλοντική εκπαίδευση και στις Γεωργικές πρακτικές.
Μπορεί ο Δήμος, πέρα από την έγκρισή του από το Υπουργείο Παιδείας, να αναζητήσει και να πετύχει για τη λειτουργία του, τη συνεργασία άλλων φορέων ( Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, ΣΤΕΓ ΤΕΙ Θεσσαλίας, Αβερώφιος Σχολή), με την ίδια κατεύθυνση και εμπειρία ώστε, να το θέσουν υπό την αιγίδα τους και να βοηθήσουν έμπρακτα στη επιτυχή δημιουργία και λειτουργία του.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ένα «Δίκτυο Οικολογικών Σχολείων» όπου, η Βιωματική μάθηση να είναι το συγκριτικό τους πλεονέκτημα.
Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν όχι μόνο στο εξωτερικό αλλά, και στην Ελλάδα. Στη Γαλλία και στην Ισπανία. Στη Θεσσαλονίκη και στην Κόρινθο.
Είναι βέβαιο ότι, και στην περίπτωση αυτή, ο απαραίτητος αριθμός για να λειτουργήσει το σχολείο θα ενισχυθεί και, πέραν του αριθμού των παιδιών του χωριού.
Γιατί, μετά από ένα χρόνο, είναι αδιανόητο για παράδειγμα, η Δημοτική αρχή να «πανηγυρίζει» για «Λύση στο πρόβλημα της στέγασης των 10ου και 48ου Νηπιαγωγείων. Λύση στο πρόβλημα της στέγασης των 10ου και 48ου Νηπιαγωγείων της Λάρισας, στη συνοικία Λαχανόκηποι, δίνεται με την εγκατάσταση χώρων (αιθουσών) ελαφριάς κατασκευής».
Μία «λύση» αντιεκπαιδευτική, με προβλήματα αισθητικής, λειτουργικά και υγιεινής.
Η «λύση» που δίνεται στο 10ο-48ο νηπιαγωγείο γνωρίζουν πολύ καλά οι Λαρισαίοι σε άλλες συνοικίες, πως είναι η ίδια ακριβώς με … το «πρόβλημα» που αντιμετωπίζουν. Που έχουν προκάτ αίθουσες και απαιτούν οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές ανθρώπινες μόνιμες υποδομές (πχ στη συνοικία Αλκαζάρ).
Δίνεται «λύση» εγκαθιστώντας ουσιαστικά ένα πρόβλημα.
Η … προσωρινότητα της ενέργειας αυτής – αν την επικαλεστεί η δημοτική αρχή- πρέπει να έχει και την ανάλογη τεκμηρίωση. Και η τεκμηρίωση δεν μπορεί να είναι παρά, ΗΔΗ να έχει προχωρήσει η διαδικασία για Αρχιτεκτονικό διαγωνισμό και μελέτη για το νέο 10ο-48ο νηπιαγωγείο στη συνοικία Λαχανόκηποι.
Όπως επίσης, να έχει έτοιμες «εναλλακτικές λύσεις χρηματοδότησης» και να μην επαφίεται μόνο στο ΕΣΠΑ (και στο ΣΕΣ).
Η προβολή ως άλλοθι στην απραξία, των δήθεν χρονοβόρων διαδικασιών των Αρχιτεκτονικών διαγωνισμών και των μελετών και της δυσκολίας ένταξης χρηματοδότησης για την κατασκευή πρέπει να μη συνεχιστεί πλέον.
Αναμένουμε μία πλήρη ενημέρωση – μέσα και από τη συμμετοχή όλων των αρμόδιων φορέων της Εκπαιδευτικής κοινότητας- να καταλήξουμε ως Δήμος σε ένα Στρατηγικό Ολοκληρωμένο Σχεδιασμό για την Εκπαίδευση, επιτελώντας το ρόλο που ο Δήμος οφείλει να εκπληρώσει μέσα και από τις θεσμοθετημένες αρμοδιότητές του.
