του Μάξιμου Χαρακόπουλου*
Γιατί αν «δεν τα παίρνει τα γράμματα» ένα παιδί, σώνει και καλά πρέπει να περάσει στο πανεπιστήμιο;
Ένα από τα ευτράπελα των πανελληνίων εξετάσεων, που πληροφορηθήκαμε μετά την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι η είσοδος σε ΤΕΙ υποψηφίων με βαθμούς 3-4.Το «σκάνδαλο»έχει και συνέχεια καθώςενδέχεται ότανοι σημερινοί επιτυχόντεςτελειώσουν -αν τελειώσουνκαι δεν καταστούν αιώνιοι φοιτητές- τις σπουδές τους,να πάρουνκαιπτυχίο Πανεπιστημίου!Πράγματι, στα ΤΕΙ Ηπείρου και Ιονίων Νήσων η εισαγωγή έγινε με λίγο πάνω από 3.000 μόρια,όπερ μεθερμηνευόμενοσημαίνει ότι οι υποψήφιοιπέρασαν αφού έγραψαν σωστάστην κόλλα των εξετάσεων κάτι παραπάνω απότο ονοματεπώνυμό τους... Εφόσον, όμως, προχωρήσουν οι εξαγγελθείσεςαπό το υπουργείοσυγχωνεύσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ,οισυγκεκριμένοιεισαχθέντες θαβρεθούν σεΠανεπιστήμιο.
Σε μια κανονική χώρα το γεγονός αυτό θα προκαλούσε,ένα κύμα αντιδράσεων και απαίτησης για άμεση αλλαγή των κακών κειμένων της νομοθεσία. Στην Ελλάδα, όμως,τουλαϊκιστικούμιθριδατισμού φαίνεται ότι όλα μπορούμε να τα χωνεύουμε. Κι ας έχουμε υποστείαμέτρητεςκαταστροφές από τις ανορθολογικές επιλογές που προωθούνπολιτικέςδυνάμεις πουπροτιμούν ναχαϊδεύουν αυτιά αντί να επιλύουν προβλήματα.Η πολιτική της ήσσονος προσπάθειας, η ισοπέδωση προς τα κάτω στο όνομα της δημοκρατίας, η ικανοποίηση κάθε παράλογου αιτήματος προς άγραν ψήφων έχει διαποτίσει την ελληνική κοινωνία από την δεκαετία του ’80. Κάθε φορά που γινόταν μια προσπάθεια από την κεντροδεξιά να ισιώσει το καράβι ερχόταν μια νέα έξαρση αυτού του αντιδραστικού ρεύματος, που φοράει την μάσκα του προοδευτισμού, να χαλάσει την πορεία. Αυτό συνέβη και με την περίφημη βάση του 10 ως όριο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η κυβέρνηση Καραμανλή το 2006 έβαλε αυτή την εύλογη δικλείδα ασφαλείας ώστε να αποτρέψει τον περαιτέρω κατήφορο δεκάδων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων,καθώςδέχονταν φοιτητέςπου, προφανώς, δεν είχαν τις δυνατότητες να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των σπουδών τους.Έμεναν έτσι αιώνιοι φοιτητές, προκαλώντας οικονομική αιμορραγία στις σχολές και κυρίως στις οικογένειές τους, ενώ και οι ίδιοι παρέμεναν εγκλωβισμένοι σε μια λάθος κατεύθυνση. Ήδη από την δεκαετία του 1990 είχε διαμορφωθεί ένα νέο περιβάλλον στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, με την ίδρυση δεκάδων νέων σχολών,σύμφωνα με το δόγμα «κάθε πόλη και ΑΕΙ, κάθε χωριό και ΤΕΙ»,πουτελικώςεξυπηρετούσε μόνονστενάοικονομικά συμφέροντακαι όχιτις εκπαιδευτικές ανάγκες και τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν σχολές δύο και τριών ταχυτήτων,με αβυσσαλέο χάσμα μεταξύ τους, χιλιάδες αιώνιοι φοιτητές και στρατιές ανέργων πτυχιούχων.
Ωστόσο, αν και η βάση του 10 αποτελούσε μια ορθή παρέμβαση της πολιτείας, δεχθήκαμε σφοδρές επικρίσεις από την τότε αντιπολίτευση. Στο όνομα δήθεν της δημοκρατίας,ξεσηκώθηκε ένας θόρυβοςπου πίσω τουβρισκόταν η εξυπηρέτηση τοπικών μικροσυμφερόντων και η γνωστήανεύθυνη ψηφοθηρία.
Ένα από τα πρώτα μέτρα που πάρθηκαν, με την πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή, ήταν η κατάργηση της βάσηςτου 10.Όπως αναμενόταν, ηκατάσταση επιδεινώθηκε.Για να φθάσουμε στο 2016όπουη συζήτηση για την επαναφορά του μέτρου αναζωπυρώθηκε, καθώς όλα,πληνενός,τα Τεχνολογικά Ιδρύματαψήφισανυπέρ μιας τέτοιας απόφασης. Το θέμα ήλθε και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, όπου μας μεταφέρθηκε η αγωνία τωνΠροέδρων των ΤΕΙγια το λίμνασμα χιλιάδων φοιτητών τους, που λόγω του χαμηλού επιπέδου τους δεν μπορούν να προχωρήσουν στις σπουδές τους.
Δυστυχώς, παρά τις εκκλήσεις των ίδιων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και των δικών μας παραινέσεων, η κυβέρνηση δεν εδέησε να προχωρήσει στη επαναφορά της βάσης εισαγωγής στα ΑΕΙ. Αντιθέτως, εξαγγέλλει συνεχώς την κατάργηση των πανελληνίων εξετάσεων. Όπως δηλαδή ένας γιατρός που συνιστά σε κάποιον που πάσχει από κίρρωση του ήπατος καθημερινή χρήση αλκοόλ… Εντούτοις, η κυβερνητική στάση δεν μας εντυπωσιάζει. Το σχήμα που βρίσκεται στα ηνία της εξουσίας από το 2015 αποτελεί την επιτομή του λαϊκισμού, κάτι που άλλωστε δεν έχουν κρύψει τα στελέχη του. Οι δηλώσεις «η αριστεία είναι ρετσινιά», «η καριέρα είναι χολέρα»και όλα αυτά που ακούστηκαν κατά καιρούς δεν άφηναν καμία αισιοδοξία για τις προθέσεις της «πρώτης φορά αριστερά». Οι ιδεοληψίες σε συνδυασμό με την ακόρεστη δίψα για την εξουσία δεν επιτρέπει στους σημερινούς κυβερνώντες να δουν την πραγματικότητα και κυρίως να την αλλάξουν προς όφελος της χώρας.
Για την ΝΔ δεν υπάρχουν διλήμματα. Ως αυριανή κυβέρνηση θα επαναφέρει τη βάση του 10, όπως ήδη δεσμεύθηκε ο αρχηγός της Κυριάκος Μητσοτάκης. Και θα το κάνει πρώτα και κύρια σεβόμενη τα ίδια τα παιδιά και τις οικογένειές τους, που δεν πρέπει να εγκλωβίζονται σε καταστάσεις που δεν έχουν κανένα εργασιακό μέλλον σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον. Η λύση δεν μπορεί να είναι η επιστροφή στο παρελθόν, αλλά το άνοιγμα νέων προοπτικών στην πραγματική οικονομία για όλους τους νέους μας, που θέλουμε να μείνουν και να προκόψουν στην πατρίδα μας.Δυστυχώς, και στις επιδόσεις της στον τομέα της παιδείας η κυβέρνηση παίρνει κάτω από τη βάση...
- Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» στις 02.09.18
(*) Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι αναπληρωτής τομεάρχης Εσωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, αρμόδιος για θέματα Προστασίας του Πολίτη, βουλευτής Λαρίσης.
