Τους πλημμυροπαθείς κατοίκους του δήμου Κιλελέρ που είδαν τα σπίτια τους, τις καλλιέργειες, τα ζώα τους και τις περιουσίες τους να εξαφανίζονται κάτω από τόνους νερού της κακοκαιρίας Daniel και προς το παρόν φιλοξενούνται στο κλειστό γυμναστήριο της Νεάπολης Λάρισας επισκέφθηκε η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη.
Όπως διαπίστωσε η βουλευτής Λάρισας, συνομιλώντας μαζί τους, οι φιλοξενούμενοι πολίτες που προέρχονται κυρίως από τα χωριά Αρμένιο, Σωτήριο και Γλαύκη, βρίσκονται σε εξαιρετικά δυσχερή θέση, αφού εγκατέλειψαν τα σπίτια τους, κυριολεκτικά, μόνο με τα ρούχα που φορούσαν και αντιμετωπίζουν μεγάλες ανάγκες σε είδη πρώτης ανάγκης, αλλά και επιπλέον ρουχισμό.
Με αλλαγμένο πλέον τον χάρτη της Θεσσαλίας και πολλούς κατοίκους να έχουν γίνει «πρόσφυγες» στον ίδιο τον τόπο τους ή ακόμη χειρότερα να αγνοούνται, η Ευαγγελία Λιακούλη υπογράμμισε:
«Ο «Ιανός» πριν από τρία χρόνια, δυστυχώς, ήταν μόνο ένα προμήνυμα. Και ήταν ένα προμήνυμα που η Πολιτεία δεν έλαβε καθόλου υπόψη της, παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις περί ‘’επιτελικού κράτους’’, περί ίδρυσης υπουργείου Κλιματικής Αλλαγής, περί αναβάθμισης της Πολιτικής Προστασίας και άλλων ‘’όμορφων’’ όσο και προσεκτικά επιλεγμένων λέξεων που τελικά ‘’πνίγηκαν’’ κάτω από τόνους νερού και λάσπης. Η κυβέρνηση και αυτή τη φορά απέτυχε στην πρόληψη, στον σχεδιασμό και στην ολική αντιμετώπιση εντονότατων φυσικών φαινομένων που, ωστόσο σχεδόν μαθηματικά πλέον, καταλήγουν είτε σε ανθρωπιστικές, είτε σε περιβαλλοντικές τραγωδίες, είτε και στα δυο μαζί. Όλες όμως αυτές οι ευθύνες θα αναζητηθούν στον χρόνο τους και στο αρμόδιο όργανο που δεν είναι άλλο από τη Βουλή. Αυτό που προέχει σήμερα είναι όλοι οι Λαρισαίοι, όλοι οι Θεσσαλοί, όλοι οι Έλληνες και Ελληνίδες να βοηθήσουμε είτε με το περίσσευμά μας, είτε με το υστέρημά μας, όλους εκείνους που σήμερα έχουν την απόλυτη ανάγκη μας. Είδα τους συντοπίτες μου και είναι συγκλονιστικό αυτό που βιώνουν. Τα σπίτια, η οικοσκευή, τα ζώα τους, οι σοδειές , τα μηχανήματά τους, καταστράφηκαν ολοσχερώς. Αυτές δεν είναι πλέον εικόνες Ανθρώπων από κάποια μακρινή γωνιά του πλανήτη. Είναι οι Άνθρωποι του τόπου μας και αυτό ‘’σφίγγει’’ ακόμη περισσότερο την καρδιά μας. Μόνη διέξοδος σε αυτό είναι να ανοίξουμε ακόμη περισσότερο την αγκαλιά μας. Και να δράσουμε . Με κάθε τρόπο , από κάθε μετερίζι».
