Στο τρισάγιο που τελέστηκε σε στενό κύκλο , στη μνήμη της Ειρήνης Παπά, στο «Σχολείον Ειρήνη Παπά», παραβρέθηκε η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, η οποία δήλωσε τα εξής:
«Με πολλή συγκίνηση, βρισκόμαστε σήμερα εδώ, για να τιμήσουμε την μεγάλη Ειρήνη Παπά, την Οικουμενική Ελληνίδα Ηθοποιό, την μοναδική Καλλιτέχνιδα, την Πρέσβειρα της Ελλάδας, έναν σπουδαίο Άνθρωπο της Τέχνης και του Πολιτισμού, μα πάνω από όλα, τη δική μας Ειρήνη…
Εδώ, στο χώρο που φέρει το όνομά της, στο «Σχολείον Ειρήνη Παπά», σε αυτό το υπέροχο συγκρότημα που αγάπησε τόσο πολύ και αφιέρωσε μεγάλο κομμάτι της ζωής της, οραματιζόμενη το θέατρο ως πραγματικό Σχολείο, όπου εναπόθεσε τα πάντα για αυτόν τον ιερό σκοπό: το ταλέντο της, τα όνειρά της, τη διεθνή καταξίωση, την περιουσία της.
Εδώ, στο Σχολείον της Οδού Πειραιώς, στο πνευματικό τέκνο της μεγάλης ηθοποιού, όπου πλέον στεγάζεται η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου -στα εγκαίνια του οποίου είχα την τιμή να παρευρεθώ πριν 4 χρόνια, ως στενή φίλη με τις μανόλιες, τα μάρμαρα και τα παράθυρα γεμάτα φως, χτυπάει η καρδιά της Ειρήνης Παπά, κληροδοτώντας τη μεγάλη πολιτιστική παρακαταθήκη της.
Αισθάνομαι ότι για μια τόσο σπουδαία Γυναίκα, που το ταλέντο της άγγιξε πολλές πτυχές και η εμβέλειά της, κατέκτησε την Οικουμένη, είναι πολύ λίγα τα λόγια, όσα και αν ειπωθούν από όλους μας, γιατί το μεγαλείο της Ειρήνης Παπά, είναι ανυπέρβλητο, μοναδικό!
Ακόμη θυμάμαι την πρώτη φορά που συνάντησα την Ειρήνη Παπά, πολλά χρόνια πριν, όταν την αναζήτησα για μία εκδήλωση την οποία ετοιμάζαμε στη Λάρισα σε σχέση με το Αρχαίο Θέατρο. Είχαμε τότε την διακαή επιθυμία, να μας βοηθήσει με την οικουμενικότητά της να δείξουμε προς τα έξω τι ακριβώς συνέβαινε στην πόλη μας, με την ανάδειξη του Αρχαίου Θεάτρου, ακόμη στα σπάργανα. Και θυμάμαι σαν και τώρα, τη στιγμή που η ίδια με κάλεσε στο τηλέφωνο και με προσκάλεσε στην Αθήνα, να γνωριστούμε, και πόσο ξαφνιάστηκα όταν μου είπε ότι η συνάντησή μας, θα γινόταν στο σπίτι της. Ένιωθα δέος όταν πήγα να τη συναντήσω, όπως δέος θα νιώθω σε κάθε εκδήλωση, σε κάθε αναφορά, σε κάθε έργο και μνεία που θα φέρει το όνομα της αξεπέραστης Ειρήνης Παπά.
Νιώθω ιδιαίτερα ευλογημένη, που η Ειρήνη, με τίμησε με την μακρόχρονη φιλία της, που μοιραστήκαμε μαζί στιγμές και όνειρα, θεατρικά και μονόπρακτα αλλά και απλά καθημερινά γεγονότα της ζωής της. Έτσι λιτή, δωρική και ασυμβίβαστη όπως υπήρξε και η ίδια, μια Πραγματική Κυρία- Πρέσβειρα της Ελλάδας ανά τον κόσμο.
Μαζί με την Ειρήνη Παπά, έκλεισε μια λαμπρή διαδρομή της Ελληνικής Τέχνης, όμως το ανεξίτηλο σημάδι του ταλέντου και της ιδιαίτερης ομορφιάς της στον χώρο του Πολιτισμού, έχει καταφέρει να νικήσει τον βιολογικό θάνατο, να υπερβεί αυτό το σημείο κι έχει καταφέρει να αποκτήσει διαχρονικότητα, αιωνιότητα και παντοτινή παρουσία.
Για πάντα μέσα στο πιο τρυφερό κομμάτι της καρδιάς μου, αγαπημένη μου Ειρήνη, θα είσαι πάντα εκεί, αμετάθετο και πολύτιμο φυλαχτό. Σ ΄ευχαριστώ για όλα όσα έμαθα μαζί σου».
