Πάνε τα παλιά χρόνια που οι έχοντες και κατέχοντες υποψήφιοι βουλευτές μπορούσαν να κεράσουν τους ψηφοφόρους, να τους «τραπεζώσουν», να τους βομβαρδίσουν με πολυτελή φυλλάδια και να τους καλέσουν σε «χλιδάτες» προεκλογικές συγκεντρώσεις.
Πάνε οι εποχές που τα προεκλογικά κέντρα ακόμη και υποψηφίων βουλευτών μπορούσαν να καταλαμβάνουν επιφάνεια εκατοντάδων τετραγωνικών μέτρων. Όχι γιατί …λεφτά δεν υπάρχουν. Αλλά γιατί υπάρχει «πλαφόν» στις προεκλογικές δαπάνες έτσι ώστε φτωχός και πλούσιος υποψήφιος να έχει τις ίδιες (θεωρητικά) πιθανότητες.
Το αν τα τιμολόγια ελέγχονται, το αν διακινούνται «μαύρα» το αν γίνεται εξονυχιστικός έλεγχος και το αν τελικώς τα όρια παραβιάζονται ή όχι, είναι ένα θέμα που σε κάθε εκλογική αναμέτρηση διερευνάται ή πρέπει να διερευνάται. Αυτό που τώρα έρχεται στο προσκήνιο, είναι το όριο, το πλαφόν μέχρι το οποίο μπορεί να κινηθεί ο κάθε βουλευτής. Αυτό καθορίζεται με υπουργική απόφαση (στην προκειμένη περίπτωση του υπηρεσιακού υπουργού Εσωτερικών) και διαμορφώνεται, ανάλογα με την εκλογική περιφέρεια.
Στην εκλογική περιφέρεια της Λάρισας το ανώτατο όριο δαπανών για κάθε βουλευτή είναι 73.800 ευρώ.
