Συνεχίζονται οι συζητήσεις και τα σενάρια μετά την αποχώρηση του Κώστα Μπαργιώτα από το Ποτάμι και την διαφαινόμενη ένταξή του στην Δημοκρατική Συμπαράταξη. «Κάποιοι πρόλαβαν σε λίγο χρόνο να κάνουν την πολιτική επάγγελμα αντιγράφοντας όλα τα κόλπα του παλιού συστήματος..." σχολίασε ο Σταύρος Θεοδωράκης, ενώ ο γραμματέας Οργανωτικού του Ποταμιού Παντελής Αβραμίδης σε δήλωσή του άφησε αιχμές κατά του αποχωρήσαντος βουλευτή δηλώνοντας ότι διαρκώς το μόνο θέμα που έθετε είναι «να πάμε στο ΠΑΣΟΚ ή κάπου γιατί θα εξαφανιστούμε». Πάντως ο ίδιος αποφεύγει να αποκαλύψει τις επόμενες κινήσεις του, ενώ δεν επιβεβαιώνεται ρεπορτάζ του Πρώτου Θέματος για κάθοδο Μπαργιώτα στη Λάρισα και συμφωνημένη μετακόμιση Σαχινίδη στην Αθήνα, στο νέο ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης:
Επικριτικός είναι και ο αρθρογράφος Ανδρέας Στασινός, στο παρακάτω άρθρο στο protagon.gr, όσον αφορά την βουλευτική έδρα του Λαρισαίου:
Οπως έλεγε και ο Κατσιφάρας…
"Σε ποιον ανήκει η βουλευτική έδρα; Στον βουλευτή ή στο κόμμα; Εξαρτάται πάντα από το ποιος εκτίθεται στη λαϊκή ψήφο. Ο Κωνσταντίνος Μπαργιώτας, για παράδειγμα, που έφυγε από Το Ποτάμι, δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η έδρα είναι δική του."
Όταν πιστεύεις ότι η επιχείρηση στην οποία εργάζεσαι αντιμετωπίζει πρόβλημα βιωσιμότητας, τότε είναι λογικό να αναζητήσεις άλλη επαγγελματική στέγη και μάλιστα εγκαίρως, πριν βγουν και οι συνάδελφοί σου στην ανεργία.
Η αγορά είναι σπαρμένη με ιστορίες επιχειρηματικών στελεχών που, όταν είδαν τη βάρκα να μπάζει νερό, πήδηξαν στο πρώτο καΐκι που περνούσε από δίπλα. Και αυτό είναι θεμιτό, ειδικά όταν έχεις στόματα να ταΐσεις και παιδιά να μεγαλώσεις. Αν, λοιπόν, η πολιτική αντιμετωπιστεί ως επάγγελμα, τότε ναι, οι βουλευτές που ανεξαρτητοποιούνται, καλά κάνουν και κρατούν την έδρα τους. Είναι το βασικό περιουσιακό τους στοιχείο και συνάμα εργαλείο δουλειάς.
Όμως η πολιτική δεν είναι επάγγελμα, σωστά; Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονται για να μπουν στη Βουλή οι περισσότεροι από όσους στρογγυλοκάθονται στα βουλευτικά έδρανα. Ανοησίες. Στις ημέρες μας η πολιτική είναι ένα από τα καλύτερα επαγγέλματα που μπορεί να κάνει κάποιος. Πληρώνει καλά λεφτά, έχει σπουδαίες παροχές και κοινωνικό κύρος. Οι πιο πολλοί δεν πηγαίνουν στη Βουλή για να σώσουν την πατρίδα, αλλά την παρτίδα…
Υπό αυτό το πρίσμα, μόνο με κατανόηση μπορεί να δει κανείς τις ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών, οι οποίοι δεν επιστρέφουν την έδρα στο κόμμα με το οποίο μπήκαν στη Βουλή. Τελευταίος εξ αυτών, ο βουλευτής Λάρισας Κωνσταντίνος Μπαργιώτας. Αποχώρησε από Το Ποτάμι, δηλώνει ανεξάρτητος, αλλά άπαντες γνωρίζουν ότι οδεύει προς τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Αν η επανεκλογή, ο μισθός και οι παροχές είναι υπεράνω όλων, τότε ο βουλευτής ορθώς πράττει. Όμως, από την άλλη, ο ίδιος μπήκε στη Βουλή καταγγέλλοντας αυτούς με τους οποίους σπεύδει να συμπλεύσει. Εκτός και αν η Γεννηματά και ο Παπανδρέου δεν ανήκουν στο παλιό πολιτικό σύστημα με το οποίο τα έβαζε ο κ. Μπαργιώτας ή η Kατερίνα Μάρκου που κατάφερε να αλλάξει τρία κόμματα.
Σε ποιον ανήκει, τελικά, η έδρα; Στο κόμμα που εμπιστεύτηκε την υποψηφιότητα στον βουλευτή ή στον βουλευτή που έφερε σταυρούς στο κόμμα; Εντάξει, δεν υπάρχει πάντα απόλυτη απάντηση, εξαρτάται και από την ποιότητα και την εμβέλεια του πολιτικού. Ένα τεράστιο πολιτικό όνομα, που σέρνει ψηφοφόρους πίσω του, πιθανώς να μπορεί να πάρει την έδρα του και να τη μετακινήσει σε άλλο σημείο στην αίθουσα της ολομέλειας. Ομως βουλευτές τύπου Μπαργιώτα ή Μάρκου, μάλλον παραπέμπουν στη γνωστή ρήση του αειμνήστου Γιώργου Κατσιφάρα. «Αν δεν ήταν ο Ανδρέας (σσ: όπου Ανδρέας βάλτε εδώ Το Ποτάμι), δεν θα μας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας». Και, για φαντάσου, από τις πολυκατοικίες έχουν εκλείψει εδώ και καιρό οι θυρωροί…
Φωτο INTIMENEWS
