Πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού μουσικού θεάτρου γίνονται μιούζικαλ τα αριστουργηματικά δημοτικά τραγούδια το “Γιοφύρι της Άρτας” και “Του Νεκρού Αδελφού”, ενώ συμπληρώνονται ως τριλογία από τον θρύλο της Άμφισσας, “Το Στοιχειό της Χάρμαινας”.
Ο Δημήτρης Μαραμής, μετά τον πρωτοποριακό «Ερωτόκριτο», καταθέτει το δεύτερο έργο του στο χώρο της μουσικοθεατρικής σκηνής, το σύγχρονο ελληνικό μιούζικαλ “Οι Στοιχειωμένοι”, που βασίζεται στα αυθεντικά αριστουργήματα της ελληνικής δημοτικής ποίησης, Το γιοφύρι της Άρτας, Του νεκρού αδελφού και το πρωτότυπο Το στοιχειό της Χάρμαινας, σε ποίηση του Σωτήρη Τριβιζά.
Η συναυλιακή εκδοχή του έργου, παρουσιάζεται σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση, στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας, την Πέμπτη 31 Ιανουαρίου στις 20:00, με την αιγίδα της Αντιδημαρχίας Πολιτισμού & Επιστημών του Δήμου Λαρισαίων.
Τους ρόλους ερμηνεύει μια εξαιρετική ομάδα ταλαντούχων καλλιτεχνών από το χώρο του έντεχνου τραγουδιού και του μουσικού θεάτρου: Αργυρώ Καπαρού, Θοδωρής Βουτσικάκης, Βασιλική Καρακώστα, Ελένη Δημοπούλου, Βασίλης Δημακόπουλος, Σταμάτης Πακάκης, Λητώ Μεσσήνη.
Συμμετέχει σύνολο από δεξιοτέχνες μουσικούς, το οποίο θα διευθύνει ο συνθέτης του έργου Δημήτρης Μαραμής.
Γενική είσοδος 5 ευρώ. Προπώληση στο Δημοτικό Ωδείο Λάρισας Τετάρτη 30/1 --- 10.00-13.00 & 18.00-20.00, Πέμπτη 31/1 ---10.00-13.00 & 18.00-20.00.
Στους “Στοιχειωμένους”, η μουσική γλώσσα του Δημήτρη Μαραμή δομείται σε μία συνεχόμενη κι έντονη χορευτική μουσική, που ποικίλλει από διαφορετικούς κι εναλλασσόμενους ρυθμούς και χαρακτηρίζεται από ακατάπαυστη ροή μελωδιών.
Ο μελωδιστής συνθέτης, αυτή τη φορά αντλεί έμπνευση από την ελληνική μουσική παράδοση, αλλά και από την ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο, γεννώντας ένα πρωτότυπο και προσωπικό μουσικό ιδίωμα που υπηρετεί τη δραματουργία της κάθε ιστορίας.
Δεν είναι τυχαίο που επιλέγει ενορχηστρωτικά κυρίως ξύλινα και χάλκινα πνευστά, ώστε να είναι πιο κοντά στο διονυσιακό και παγανιστικό ήχο της υπαίθρου, αλλά κι ερμηνευτές με κριτήριο τα γήινα χρώματα των φωνών τους και την αμεσότητα της τραγουδιστικής τέχνης του καθενός.
Θεματολογικά “Oι Στοιχειωμένοι” πραγματεύονται μια ανθρωποθυσία (Γιοφύρι της Άρτας), τη διαδεδομένη δοξασία για τους βρικόλακες (Νεκρού Αδελφού) κι έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, που οδηγεί στην αυτοκτονία και παραπέμπει στη λαϊκή δοξασία για τα «στοιχειά», για τις ψυχές δηλαδή που δεν βρίσκουν ανάπαυση μετά το θάνατο (Στοιχειό της Χάρμαινας).
Τα τραγούδια αυτά, που απαντούν επίσης σε διάφορες παραλλαγές σε όλους τους λαούς των Βαλκανίων, αλλά και σε αρκετές χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, εκφράζουν τους αρχέγονους φόβους και τις αρχέγονες δοξασίες και αποτελούν γέφυρα ανάμεσα στη σύγχρονη και την παλαιότερη εποχή.
Και τα τρία τραγούδια συνδέονται μεταξύ τους με κοινούς εκφραστικούς τρόπους και κοινές θεματικές και μας δίνουν την εικόνα μιας προβιομηχανικής κοινωνίας, φτωχότερης ασφαλώς σε υλικά αγαθά, αλλά πλουσιότερης σε ποίηση και μαγεία.