Ο φετινός Αύγουστος είναι ιδιαίτερα σκληρός για την Πατρίδα και τον Λαό μας. Η πύρινη λαίλαπα αφάνισε τεράστιες εκτάσεις πράσινου, κεφάλαιο ζωής για τους ανθρώπους μας και στοίχισε τη ζωή ενός ήρωα εθελοντή, δε θρηνήσαμε περισσότερες ζωές και αυτό είναι το παρήγορο στην όλη τραγωδία, αλλά η φετινή δοκιμασία πλήγωσε, θέλουμε να ελπίζουμε όχι ανεπανόρθωτα, το σώμα της Πατρίδας, και πολλοί συνάνθρωποί μας είδαν να καταστρέφονται σε ελάχιστα λεπτά οι κόποι μιας ζωής. Οι ήρωες πυροσβέστες και εθελοντές μας στην πρώτη γραμμή του πύρινου μετώπου, οι κάτοικοι των πληγεισών περιοχών μάχονταν δίπλα τους όχι μόνο για να σώσουν εαυτούς και τις περιουσίες τους, αλλά και τον διπλανό τους, και τα ζώα που κινδύνευαν, μέσα στη δική τους απόγνωση στήριξαν και το συνάνθρωπο, έδωσαν κουράγιο ο ένας στον άλλον, στήριξαν ο ένας τον άλλον. Η ποιότητα της κοινωνία μας αντανακλάται στην εθελοντική προσφορά που δείχνει ένα μοναδικά υγιές τμήμα των ανθρώπων αυτού εδώ του τόπου! Της Ελλάδας μας! Πράγματι, αξίζουν ιδιαίτερης τιμής όλοι όσοι ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας έσπευσαν αυτόκλητοι εθελοντές για να συνδράμουν στο έργο της κατάσβεσης! Στο δυναμικό αυτό της κοινωνίας αθροίζεται και η προσφορά σε υλικά που αφιλοκερδώς προσφέρει μεγάλη μερίδα του λαού μας, είτε από το περίσσευμα , είτε και από το υστέρημά του.

Όλα αυτά δείχνουν ότι σ´ ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας μας μπορούμε να ελπίζουμε κάτι διαφορετικό από την ζοφερή κατάσταση που δημιούργησε η όλη εικόνα μιας αμήχανης και ανήμπορης  Πολιτείας...

Ο Αύγουστος είναι ο μήνας της Μητέρας του Θεανθρώπου, μήνας με αληθινά ελληνορθόδοξο νόημα. Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι η μετάστασή Της στον Παράδεισο και ο δι’ αυτής δοξασμός της ανθρώπινης φύσης. Ο Κάλλιστος Γουέαρ, επίσκοπος Διοκλείας, αποκαλεί την Κοίμηση της Παναγίας το «έσχατο μυστήριο», τη φανέρωση της δόξας με την οποία ο Θεός περιβάλλει την ανθρώπινη φύση. Γι’ αυτό και ο Δεκαπενταύγουστος είναι ημέρα εορτής.

Ο Αύγουστος, ο γλυκός μήνας του ελληνικού καλοκαιριού, είναι παράλληλα ένας πικρός μήνας στη συλλογική μνήμη μας. Γλυκόπικρος μήνας. Ανήμερα της Παναγίας μας, τον Δεκαπενταύγουστο του 1940, νεοεμφανιζόμενοι εχθροί, βυθίσανε την «ΕΛΛΗ» στην Τήνο, μια άνανδρη και ύπουλη επίθεση, μια χυδαία πρόκληση στο Έθνος μας και ταυτόχρονα βλασφημία στο Πρόσωπο της Παναγίας μας που βεβηλώθηκε στο ιερό της νησί η ημέρα της Κοιμήσεώς Της. Η χυδαία πρόκληση και βλασφημία λίγο αργότερα απαντήθηκαν με τον τρόπο που πρέπει, τον ελληνικό τρόπο, στο Έπος του Σαράντα, θαρρείς και το έχει η Μοίρα μας μέσα από τις πιο χυδαίες προκλήσεις και συμφορές να βγαίνουμε αναγεννημένοι και νικητές και το ίδιο θα συμβεί και τώρα με τη μητέρα ελληνική γη που κάποιοι βάλθηκαν να ερημοποιήσουν υπηρετώντας τους όποιους άνομους σκοπούς αποσταθεροποίησης και τα σενάρια υβριδικού πολέμου. Η ελληνική γη ΔΕΝ θα ερημοποιηθεί, θα αναγεννηθεί από τις στάχτες και αυτό είναι μια υπόσχεση που οφείλουμε να δώσουμε και να τηρήσουμε.

Η δημοτική παράταξη «ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ ΚΟΙΝΟΝ» εύχεται «Καλή Παναγιά» σε όλες και όλους και επισημαίνει, για ακόμα μια φορά, ότι όλες τις δοκιμασίες θα τις ξεπεράσουμε με αλληλεγγύη και με κοινοτικό πνεύμα επειδή το μόνο βέβαιο αλλά και πιο πολύτιμο που έχουμε, είναι ο ένας τον άλλον, ο Έλληνας τον Συνέλληνα.

«Έλα Κυρά και Παναγιά με τ’ αναμμένα σου κεριά

Δώσε το φως το δυνατό στον Ήλιο και στο Θάνατο».

Οδυσσέας Ελύτης