Η ομιλία Κουτσούμπα στη Λάρισα

Στην ομιλία του ο ΓΓ του ΚΚΕ κ. Κουτσούμπας τόνισε τα εξής:

Φίλες και Φίλοι

Συντρόφισσες και Σύντροφοι 

Σήμερα μαζί με το Ριζοσπάστη δόθηκαν στη δημοσιότητα και οι θέσεις για το 20ο Συνέδριο του κόμματος μας, που θα γίνει 30 Μάρτη – 2 Απρίλη. 

Θέλουμε να προϋπαντήσουμε το 20ο Συνέδριο του ΚΚΕ, με ένα ολόπλευρο και πολύπλευρο ιδεολογικό –πολιτικό- οργανωτικό ατσάλωμα του Κόμματος, ως κόμμα της επαναστατικής ανατροπής, ικανό να ανταποκριθεί στο άμεσο καθήκον της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος και της οικοδόμησης της κοινωνικής συμμαχίας εργατών, αυτοαπασχολουμένων αγροτών και ΕΒΕ, καθώς και των οικογενειών τους, σε αντικαπιταλιστική αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, ικανού να ηγηθεί στην πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για την εργατική εξουσία.

Μας απασχολεί συγκεκριμένα, πώς δρούμε για την προετοιμασία και του ίδιου του κόμματος στην κατεύθυνση αυτή, αλλά κυρίως των ίδιων των εργατικών λαϊκών μαζών.

Πώς διευρύνουμε τους δεσμούς μας μαζί τους. 

Πώς δουλεύουμε για την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος και της κοινωνικής συμμαχίας, ιδιαίτερα σε συνθήκες όπου όλα μοιάζουν ακίνητα, ή   κινούνται με ρυθμούς χελώνας, ή ακόμα και  πισωγυρίζουν δραματικά.

Προσπαθούμε να εξειδικεύσουμε πλευρές της δράσης και της ολόπλευρης προετοιμασίας μας. 

Έχουμε συνείδηση για το τι δυσκολίες έχουμε να αντιμετωπίσουμε σήμερα. Προσπαθούμε να αναπτύξουμε την ικανότητά μας να προβλέπουμε ενδεχόμενες νέες δυσκολίες και εμπόδια, στην πορεία εξέλιξης της ταξικής πάλης, τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς. 

Ταυτόχρονα,  επιδιώκουμε να αναπτύξουμε τη μέγιστη δυνατή ετοιμότητα, για να αξιοποιούμε τις νέες δυνατότητες, που αναμφίβολα θα δημιουργήσει η εκμετάλλευση και καταπίεση, οι βαθιές αντιθέσεις του καπιταλισμού, δυνατότητες  μικρότερες ή μεγαλύτερες, στις στροφές και καμπές των ιστορικών γεγονότων.

Αναλύουμε τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να προχωρήσουμε συντεταγμένα και  δυναμικά, με κομμουνιστική τόλμη αλλά και κομμουνιστική υπευθυνότητα και επαγρύπνηση. 

Οικοδομώντας οργανώσεις του Κόμματος παντού, σε εργασιακούς χώρους και κλάδους στρατηγικής σημασίας. 

Αναπτύσσοντας δίκτυο κομματικών οργανώσεων όπου χτυπά η καρδιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. 

Ισχυροποιώντας το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, ώστε να παίζουν τον πρωτοπόρο ρόλο τους. 

Διευρύνοντας την επιρροή και την εμβέλεια του Κόμματος σε όλο και νέες εργατικές λαϊκές δυνάμεις που εκφράζουν δυσαρέσκεια απέναντι σε όλους τους διαχειριστές της φτώχειας και της ανεργίας, του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, του σάπιου και διεφθαρμένου αστικού πολιτικού συστήματος και του κράτους τους. 

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Φίλες και φίλοι

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ θα προσπαθήσει να παίξει το χαρτί του δικού της success- story, true story όπως το ονομάζουν τώρα, αντίστοιχο με αυτό που προσπάθησαν να παρουσιάσουν πριν δύο χρόνια η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. 

Γι’ αυτό τα κυβερνητικά στελέχη αναμασούν ότι «έχουμε πλεονάσματα», ότι «πετύχαμε ελάφρυνση του χρέους», ότι «θα μπούμε στην ποσοτική χαλάρωση», ότι «θα γίνουν επενδύσεις, θα έρθει η ανάπτυξη της οικονομίας» και ότι «από αυτήν την ανάπτυξη θα ωφεληθεί και θα ανακουφιστεί ο λαός».

Τι έχει να κερδίσει ο λαός από αυτό το ΣΥΡΙΖαίικο success story; Αυτό το ερώτημα πρέπει να το σκεφτεί, να το απαντήσει ο ίδιος ο λαός, που ακόμα δεν έχει πει την τελευταία του λέξη, δεν έχει δοκιμάσει τη δύναμή του.

Εμείς λέμε ότι δεν έχει να κερδίσει τίποτα. Ούτε από την όποια ελάφρυνση του χρέους. Ούτε από την όποια χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων –αν και αυτή η χαλάρωση με βάση και την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup και τη διατήρηση των πλεονασμάτων του 3,5% και μετά το 2018 παραπέμπεται στις καλένδες. Ούτε φυσικά από την πολυαναμενόμενη ανάκαμψη της οικονομίας.

Από πού προκύπτει, από πού απορρέει αυτή η πρόβλεψη του ΚΚΕ; Είναι πραγματική ή είναι μια πρόβλεψη στον αέρα; 

Κατ’ αρχάς προκύπτει από τον ίδιο τον κρατικό προϋπολογισμό που ψηφίστηκε την προηγούμενη βδομάδα, ο οποίος προβλέπει ανάπτυξη για το 2017 της τάξης μάλιστα του 2,7%. 

Την ίδια στιγμή προβλέπει νέο τσουνάμι φόρων για τα λαϊκά στρώματα, νέες περικοπές κοινωνικών δαπανών, νέα μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στους ασφαλιστικούς οργανισμούς, ακόμα και νέες περικοπές στα προνοιακά επιδόματα. 

Ποιος, λοιπόν, είναι ο αντίκτυπος της ανάπτυξης, την οποία ευαγγελίζεται η κυβέρνηση στα λαϊκά νοικοκυριά; 

Μηδέν εις το πηλίκον. 

Ποιος θα την καρπωθεί; Οι επιχειρηματικοί όμιλοι, που θα δουν το μερίδιό τους στο σύνολο των φορολογικών εσόδων του προϋπολογισμού να μειώνεται από 7,6% στο 6,9% και θα δουν ακόμα μεγαλύτερα προνόμια για τις επενδύσεις τους, όπως αυτά που έδωσε και δίνει με τους αναπτυξιακούς νόμους. 

Η πρόβλεψη του ΚΚΕ απορρέει από την ίδια την απόφαση του Eurogroup, για την οποία η κυβέρνηση πανηγυρίζει προκλητικά. Σύμφωνα με αυτήν οι παρεμβάσεις για το χρέος, που φτάνουν στο σωτήριο έτος 2060, θα συνοδευτούν όχι μόνο με απαρέγκλιτη τήρηση του τρέχοντος μνημονίου, αλλά και με νέα πέραν του 2018 δημοσιονομικά και διαρθρωτικά μέτρα. Δηλαδή με λιτότητα διαρκείας, ματωμένα πλεονάσματα και νέες ρυθμίσεις σε βάρος μισθωτών συνταξιούχων και αυταπασχολουμένων. 

Η κυβέρνηση μπορεί να πανηγυρίζει ότι η απόφαση του Eurogroup αποτελεί σταθμό για την ανάκαμψη της οικονομίας, κρύβει όμως ότι η όποια ανάκαμψη ούτε θα επιστρέψει τις τεράστιες απώλειες που είχε ο λαός στα χρόνια της κρίσης, ούτε θα ανακόψει την πορεία της επιδείνωσης της ζωής του. Και φυσικά θα είναι μια ανάκαμψη αβέβαιη, αναιμική, αφού οι ίδιες οι εξελίξεις στην ευρωπαϊκή και την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία είναι δυσοίωνες. 

Η πρόβλεψη του ΚΚΕ απορρέει από το αδιάψευστο γεγονός ότι το ξήλωμα κοινωνικών κατακτήσεων και εργατικών δικαιωμάτων δεν ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια. 

Ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990 και του 2000 σε περίοδο μάλιστα υψηλών ρυθμών ανάπτυξης. Φυσικά αυτή η πολιτική επιταχύνθηκε τα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων. 

Ένα παράδειγμα: Η Λευκή Βίβλος, το 1994, πρότεινε για την απασχόληση των νέων, να καθιερωθεί «μεγαλύτερη ευελιξία ως προς τον ελάχιστο μισθό». Και φτάσαμε στον απαράδεκτο διαχωρισμό για τους κάτω των 24 ετών και έπεται ο υπο-κατώτατος μισθός. 

Τι άλλο έλεγε; Μειώνοντας το κανονικό ωράριο μπορεί να αυξάνεται ο αριθμός των θέσεων εργασίας με μερική απασχόληση. Τέτοιες είναι οι θέσεις εργασίας για τις οποίες πανηγυρίζει η κυβέρνηση. Είναι θέσεις μερικής απασχόλησης. 

Όλα αυτά τα έλεγε η Ευρωπαϊκή Ένωση, το 1994, όταν η πλειοψηφία των κυβερνήσεων των χωρών-μελών ήταν σοσιαλδημοκρατικές.

Να γιατί είναι τεράστια κοροϊδία όλα αυτά τα χαριτωμένα που λέει η κυβέρνηση για «επιστροφή στην κανονικότητα» με «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές». Αυτή είναι η κανονικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτές είναι οι βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές: ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων προς όφελος του κεφαλαίου. 

Γι’ αυτές τις υπηρεσίες της, η κυβέρνηση παίρνει ψήφο εμπιστοσύνης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, από τις ΗΠΑ, γιατί είναι η κυβέρνηση των ειδικών αποστολών.

Κι αυτή η ψήφος εμπιστοσύνης είναι ο λόγος για τον οποίο έχουν βγει στα κεραμίδια η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα, που θεωρούν τον εαυτό τους τον πιο αυθεντικό εκφραστή των συμφερόντων της αστικής τάξης. 

Γι’ αυτό η κριτική τους στην Κυβέρνηση, δεν είναι ούτε για τους στόχους ούτε για την κατεύθυνση, είναι για το αν η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη, αποφασιστική, ικανή να υλοποιήσει αυτήν την πολιτική. 

Επικαλούνται το αριστερό της παρελθόν, την έχθρα της προς τις επενδύσεις, τις ιδεοληψίες της, τα ταξίδια στην Κούβα, που δήθεν τους εμποδίζουν να προχωρήσουν γρήγορα. 

Βεβαίως, τα κόμματα αυτά, αυτό που δεν καταλαβαίνουν –ή μάλλον το καταλαβαίνουν αλλά δεν θέλουν να το ομολογήσουν ανοιχτά γιατί δεν τους συμφέρει πολιτικά– είναι ότι αυτό που καταλογίζουν ως αδυναμία στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι η πραγματική του δύναμη. 

Είναι η ικανότητα που έχει, για λίγο ακόμη, γιατί κι αυτή εξαντλείται, να εξαπατά το λαό.

Από τη μια ύμνους στην Καισαριανή και τον Άη Στράτη και από την άλλη  ξύλο από τα ΜΑΤ. 

Από τη μια τιμές στον Κάστρο και απ’ την άλλη κόκκινα χαλιά στον Ομπάμα και κυρίως η ικανότητά του να ξεπλένει ό,τι πιο αντιδραστικό υπάρχει, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΝΑΤΟ. 

Εσχάτως, μέχρι και τη Χρυσή Αυγή ξεπλένει, με κοινές πόζες σε φωτογραφίες, δηλώσεις πρώην υπουργών τους περί εκδημοκρατισμού του ναζισμού και άλλα τραγικά. Και φυσικά με συνέπεια, να ξεπλένει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. 

Φίλες και Φίλοι 

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδεικνύεται ικανή να "εκτελεί αποστολές" όχι μόνο σε βάρος των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, αλλά και σε σχέση με τις επικίνδυνες γεωπολιτικές εξελίξεις και τη συμμετοχή της χώρας μας σ' αυτές. 

Και είναι πραγματικά επικίνδυνες, αν πάρει κανείς υπόψη του τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ στην περιοχή, τους ανταγωνισμούς τους με άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη, όπως η Ρωσία και η Κίνα, η επαναχάραξη των συνόρων, οι επιδιώξεις περιφερειακών δυνάμεων, όπως η Τουρκία, για αναβάθμιση της θέσης τους. Όλα αυτά ανοίγουν τους "ασκούς του Αιόλου".

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με τη σύμφωνη γνώμη της ΝΔ και όλων των άλλων κομμάτων, εμπλέκει τη χώρα σε αυτούς τους σχεδιασμούς.

Έχει στηρίξει μέχρι σήμερα όλες τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ που συνιστούν κλιμάκωση του ανταγωνισμού με τη Ρωσία και παραπέμπουν σε κατάσταση πολεμικής προετοιμασίας. 

Προσφέρει ελληνικά νησιά για την ίδρυση ΝΑΤΟικών βάσεων.

Νομιμοποιεί τη ΝΑΤΟϊκή παρουσία στο Αιγαίο, με πρόσχημα την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών. 

Αποσιωπά ότι προωθείται η ντε φάκτο διχοτόμηση της Κύπρου, μέσω ενός νέου σχεδίου τύπου "Ανάν".

Δυναμώνει η τούρκικη προκλητικότητα και επιθετικότητα. 

Αμφισβητούνται κυριαρχικά δικαιώματα. Η τούρκικη κυβέρνηση μιλά, όχι μόνο για κάποιες γκρίζες ζώνες, αλλά ωμά αμφισβητεί 18 νησιά του Αιγαίου, ανάμεσά τους και αρκετά κατοικημένα από ελληνικούς πληθυσμούς εδώ και αιώνες.

Αμφισβητεί την Συνθήκη της Λωζάνης, που έχει καθορίσει τα σύνορα των χωρών μας εδώ και ένα αιώνα.

Μιλάει για Τούρκικη Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, μιλάει για δύο κράτη στην Κύπρο μέσα από τον συνεταιρισμό που ετοιμάζει με το νέο διχοτομικό σχέδιο Ανάν.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και οι άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις, έχουν τεράστιες ευθύνες, γιατί χρόνια τώρα καθησυχάζουν τον ελληνικό λαό, ότι η συμμαχία Ελλάδας – Τουρκίας, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, είναι παράγοντας "ειρήνης και ασφάλειας στην περιοχή", την ίδια στιγμή που το ΝΑΤΟ ενθαρρύνει τις επιθετικές βλέψεις της Τουρκίας, αφού δεν αναγνωρίζει σύνορα στο Αιγαίο, θεωρώντας τον ενιαίο επιχειρησιακό χώρο.

Ο λαός μας σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση πρέπει να παλέψει για να απεγκλωβιστεί η χώρα από τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ, των Αμερικανών, άλλων ιμπεριαλιστικών μπλοκ, που με την οξύτητα των ανταγωνισμών τους, βάζουν σε κίνδυνο τους λαούς, τη νεολαία. 

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Φίλες και φίλοι

Δε θα μπορούσαμε, σήμερα εδώ στη Λάρισα, στην καρδιά του Θεσσαλικού κάμπου, να μην αναφερθούμε στους μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους  που πλήττονται βάναυσα από την αντιλαϊκή πολιτική, τα μνημόνια διαρκείας, την Ε.Ε. την ΚΑΠ, τον ανταγωνισμό για εξασφάλιση κερδοφορίας από τους μονοπωλιακούς ομίλους, τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.

Τα μνημόνια και η ΚΑΠ είναι εργαλεία που επιταχύνουν το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και το πέρασμα της γης και της αγροτικής παραγωγής στα χέρια λίγων καπιταλιστών που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα. 

Μέτρα του 3ου μνημονίου που πέρασαν στον προϋπολογισμό του ‘17, μεταξύ άλλων, επιβαρύνουν τους μικρομεσαίους αγρότες με 92,7 εκατομμύρια ευρώ ασφαλιστικές εισφορές, τη στιγμή που το 60% αδυνατεί να ανταποκριθεί στις μέχρι σήμερα χαμηλότερες εισφορές τους.

Οι κεφαλαιοκράτες σε τούτη τη χώρα, όπως και γενικότερα στον καπιταλισμό, δεν φορτώνονται βάρη από τις κυβερνήσεις, γιατί είναι δικές τους κυβερνήσεις, της τάξης τους. 

Όλα τα  βάρη της καπιταλιστικής κρίσης, όλα τα βάρη των μνημονίων, τα φορτώνεται ο λαός μας. 

Για παράδειγμα οι εφοπλιστές έχουν δεκάδες νόμιμες φοροαπαλλαγές και παίρνουν αφορολόγητο το πετρέλαιο για τα καράβια τους, αλλά ο μικρομεσαίος αγρότης το πληρώνει πανάκριβα.

Τα περσινά μαζικά και μαχητικά μπλόκα της μικρομεσαίας αγροτιάς, η στήριξη και η αλληλεγγύη των εργαζομένων και αυτοαπασχολούμενων στον αγώνα τους, οδήγησε σε μια σημαντική κατάκτηση, στο να κατανοηθεί ευρύτερα η ανάγκη συνεχούς και οργανωμένης πάλης.

Στη φωτιά του αγώνα και των μπλόκων συγκροτήθηκε η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, που συσπείρωνε αρχικά 68 μπλόκα, τη συντριπτική πλειοψηφία των μπλόκων, με επίκεντρο το μπλόκο Νίκαιας. 

Στην πορεία διευρύνθηκε με Ομοσπονδίες, Αγροτικούς Συλλόγους και Επιτροπές Αγώνα, συσπειρώνει το οργανωμένο αγροτικό κίνημα από τον Έβρο ως την Κρήτη παλεύοντας για τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς και τον πανελλαδικό συντονισμό των κινητοποιήσεων. 

Είναι κατάκτηση  των περσινών αγώνων η επιτροπή και το πλαίσιο πάλης της, η κοινή δράση με την εργατική τάξη, η δυνατότητα από καλύτερη αφετηρία, να οργανωθεί νέα κλιμάκωση του αγώνα.

Αυτό ενοχλεί τα αστικά κόμματα, ιδιαίτερα την κυβέρνηση που εμφανίζεται ως φιλολαϊκή, ισχυριζόμενη ότι έκανε ότι μπορούσε για την ικανοποίηση των αιτημάτων. 

Ταυτόχρονα καλεί τους αγρότες ν' αφήσουν τις κινητοποιήσεις και τα μπλόκα διότι δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα καλλιεργώντας την απογοήτευση, και να «ποντάρουν» στο διάλογο με την «αριστερή» κυβέρνηση.

Τα περί «αναποτελεσματικότητας των αγώνων» ακούγονται και από τη ΝΔ, αφού και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κινείται στον ίδιο «ντορό» ξορκίζοντας τους αγροτικούς και γενικότερα τους λαϊκούς αγώνες. 

Η κυβέρνηση δεν ικανοποίησε τα αιτήματα των μικρομεσαίων αγροτών τον περασμένο χειμώνα, όπως να μην ψηφιστεί και εφαρμοστεί το Φορολογικό - Ασφαλιστικό, να μην αυξηθεί, αλλά να μειωθεί το κόστος παραγωγής,  να ισχύουν κατώτερες εγγυημένες τιμές στα αγροτικά προϊόντα,   να καταργηθούν τα χαράτσια κ.ά. 

Εκείνος ο σκληρός αγώνας είχε κάποια κέρδη για τους αγρότες, όπως το αφορολόγητο που αναγκάστηκε να παραχωρήσει η κυβέρνηση κάτω από την αγωνιστική πίεση των μπλόκων, αν και δόθηκε πολύ πιο χαμηλό από αυτό που ζητούσε η μικρομεσαία αγροτιά. 

Άλλωστε, το κέρδος του αφορολόγητου εξανεμίζεται από την εφαρμογή της ληστείας με την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών.

Η αλήθεια είναι, επίσης, ότι όλοι οι αγρότες θα πληρώσουν φόρο, αν έχουν ένα σπίτι στο χωριό, ένα αυτοκίνητο κι ένα παιδί, αφού τους «πιάνουν» τα τεκμήρια διαβίωσης. 

Ανεξάρτητα από το τι εισόδημα έχουν, θα φορολογηθούν για 12.000 ευρώ τουλάχιστον. 

Απάτη είναι και ο ισχυρισμός ότι τα στοιχεία δείχνουν αύξηση του αγροτικού εισοδήματος, αφού χρησιμοποιείται το γνωστό κόλπο να προσθέτουν το ισχνό εισόδημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των αγροτών, με το τεράστιο εισόδημα μιας χούφτας αγροτο - καπιταλιστών και διαιρώντας να βγαίνει ο «μέσος όρος».

Όσο για το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης, αυτό αφορά εμποροβιομήχανους και ορισμένους μόνο καπιταλιστές μεγαλοαγρότες, αφού απαιτούνται για την ένταξη δεκάδες χιλιάδες ευρώ ίδια συμμετοχή. 

Η «κάρτα του αγρότη» στόχο έχει να εξασφαλίσει σίγουρα κέρδη στον τραπεζίτη. 

Η στρατηγική των κυβερνήσεων διαχρονικά αλλά και της σημερινής, υπηρετείται και με επί μέρους μέτρα που συμβάλλουν στη συγκέντρωση γης και παραγωγής στα χέρια επιχειρηματιών και μεγαλοαγροτών, για δημιουργία μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων.

Το ΚΚΕ στέκεται πάντα στο πλευρό των μικρομεσαίων αγροτών, υποστηρίζει τα δίκαια αιτήματά τους, που αφορούν στην ίδια την επιβίωσή τους και δίνει προοπτική για το μέλλον τους με την πρότασή του για μια συνολικά και ριζικά διαφορετική οργάνωση της παραγωγής.

Δεν κοροϊδεύει το μικρομεσαίο αγρότη. Του λέει ότι δεν υπάρχει σωτηρία σε σχέση με τη συγκεντρωμένη αγροτική παραγωγή. 

Ότι οι αγρότες, οι περισσότεροι, δεν μπορούν να γίνουν μεγαλοαγρότες, μεγαλέμποροι. 

Απέναντι στον αφανισμό τους από τις καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις, τους βιομήχανους, τις τράπεζες, το κράτος τους υπάρχει μία διέξοδος: 

Η συμπόρευση με το ΚΚΕ για ν' ανοίξει ο δρόμος να φύγουν οι καπιταλιστές από τη μέση, παντού, στη βιομηχανία, στο εμπόριο και την αγροτική παραγωγή.

Μόνο τότε δεν θα είναι αποκλειστικά ατομική υπόθεση η δουλειά του σημερινού αγροτοπαραγωγού, που συνεταιρισμένος, μπορεί να επωφελείται από την κεντρικά σχεδιασμένη βιομηχανική παραγωγή, το κρατικό εμπόριο, τις κρατικές υποδομές προστασίας από φυσικές καταστροφές.

Τότε μόνο μπορεί να γίνουν κατορθωτά η ρήξη με την ΚΑΠ και η αποδέσμευση από την ΕΕ, η οργάνωση της παραγωγής με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό ώστε να καθορίζονται οι ανάγκες αλλά και οι δυνατότητες της χώρας.

Οι τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες που έχει η χώρα μας μπορούν να αξιοποιηθούν ώστε να καλύπτουν όλες τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας με την παραγωγή φθηνών και ποιοτικών προϊόντων καθώς και την παραγωγή πρώτων υλών για την ανάπτυξη στη βιομηχανία.

φωτο:thessaliatv.gr