Δημόσια παρέμβαση και επείγουσα ερώτηση κατέθεσε η Λαρισαία βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Ευαγγελία Λιακούλη προς την Υπουργό Παιδείας κ Νίκη Κεραμέως, σχετικά με το θέμα που προέκυψε με την κατάργηση των δύο κατευθύνσεων της Γ τάξης του Λυκείου της Τσαριτσάνης, με αποτέλεσμα, αναγκαστικά να μεταφέρονται τα παιδιά στα σχολεία της Ελασσόνας, τονίζοντας μεταξύ άλλων τα εξής:
«Πληροφορήθηκα από τη δημοτική αρχή, τους φορείς και τους πολίτες της Τσαριτσάνης, ότι αιφνιδιαστικά και χωρίς καμία διαβούλευση, καταργούνται δύο κατευθύνσεις της Γ τάξης του Λυκείου Τσαριτσάνης, με αποτέλεσμα τα παιδιά να μεταφερθούν σε σχολεία της Ελασσόνας.
Χωρίς καμία αιτιολόγηση, παρά το γεγονός ότι τα παιδιά που φοιτούν φέτος είναι περισσότερα από πέρσι, το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε, μόλις λίγες ημέρες πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς, να δημοσιοποιήσει μια απόφαση που έχει σαφώς το χαρακτήρα του «αποφασίζω και διατάζω»!
Όμως, σε ποιο σχολείο ακριβώς αναφέρεται η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας;
Σε ένα κοινό σχολείο, που καταργείται και συγχωνεύεται, για να παρέχεται καλύτερο επίπεδο εκπαίδευσης στους λίγους μαθητές του ; Σαφώς όχι !
Αναφέρεται στην Οικονόμειο Σχολή της Τσαριτσάνης, για την οποία η ιστορία και οι ντόπιοι εκπαιδευτικοί, κατέγραψαν:
«Ενώ η Τουρκοκρατία είχε απλώσει τα δίχτυα της σ’ όλη την Ελλάδα, στην ιστορική Τσαριτσάνη, τόπος διαλεχτός και πανελλήνια γνωστός, αναπτύσσονταν και ωρίμαζε η ιδέα της αναγέννησης, που σε λίγα χρόνια έμελε να γίνει πραγματικότητα. Το αποκορύφωμα όλων αυτών των ενεργειών ήταν η ανέγερση του Διδακτικού Σχολείου, ένα σχολείο που αργότερα θα ονομαζόταν Οικονόμειος Σχολή και θα γινόταν ο Φάρος της πνευματικής αναγέννησης του τόπου.
Σ’ αυτό λοιπόν το πνευματικό κέντρο…δίδαξαν οι σπουδαιότεροι λόγιοι και σοφοί. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται ο Ν. Πεταλιάς, οι πατριώτες μας Χρυσάνθος Κουλούρης και Αθανάσιος Θεμελής καθώς και ο Σεβαστός Λεοντιάδης, ο Ευγένιος Βούλγαρης, μέγας διδάσκαλος του γένους, ο Κων/νος Μοναχός και ο διάσημος Τυρναβίτης Ιωάννης Δημητριάδης Πέζαρος, θεμελιωτής της ελληνικής παιδείας.
Όμως τη δόξα και τη φήμη, τη μεγάλη ακμή της την γνώρισε κατά τη διάρκεια της Σχολαρχίας του Πατριώτη μας Κων/νου Οικονόμου Εξ Οικονόμων στις αρχές του 19ου αιώνα και του Λαρισαίου Λόγιου Κ. Κούμα…Αξίζει επιπλέον να σημειωθεί ότι ήταν η μοναδική σχολή στη Θεσσαλομακεδονία, την περίοδο της Τουρκοκρατίας»
Πρόκειται για ένα ιστορικό σχολείο παγκοσμίου εμβέλειας, το οποίο μετά την απελευθέρωση του ΄12, εξελίχθηκε σ’ ένα από τα πρότυπα γυμνάσια του κράτους, το μοναδικό στην επαρχία Ελασσόνας
Όλοι εμείς δάσκαλοι και μαθητές αυτής της σχολής, την αγαπάμε, την πονάμε και τη φροντίζουμε σα δεύτερο σπίτι μας. Είναι στοιχείο της ταυτότητας μας και διαμορφώνει με την περιρρέουσα ιστορική της ατμόσφαιρα τις προσωπικότητες δεκάδων εφήβων κάθε χρόνο.
Μας εμπνέει να δημιουργούμε, να παράγουμε να μαθαίνουμε. Και ελπίζουμε μ” όλη μας την καρδιά να τη βλέπουμε όχι ως ιστορικό απολίθωμα αλλά ανοιχτή στην κοινωνία και ζωντανή να μας προσφέρει πάντα τα πλούσια πνευματικά της δώρα./Παρασκευή Κων. Μαντζώκα, εκπαιδευτικός/ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στην εφημερίδα «ΤΣΑΡΙΤΣΑΝΗ», φύλλο 117- ΙΟΥΛΙΟΣ 2010»
Δεν μπορεί μετά από όλα αυτά, να ισχύσει η ανιστόρητη αυτή απόφαση, που μόνο ως παραδρομή κάποιου τμήματος, μιας υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας , μπορεί να δικαιολογηθεί.
Αυτό που περιμέναμε, μετά μάλιστα την πρόσφατη εκδήλωση που ο Δήμος Ελασσόνας μαζί με την Unesco πραγματοποίησε στην Οικονόμειο Σχολή, παρουσία εκπροσώπων της πολιτικής ηγεσίας του Υπ Παιδείας, οι οποίοι δήλωναν εντυπωσιασμένοι και υπόσχονταν να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την ανάδειξη και εμπλουτισμό της Οικονομείου Σχολής, ήταν ακριβώς το αντίθετο: πρωτοβουλίες για την άνθηση της ιστορικής σχολής και επανατροφοδότησή της, ώστε να πρωταγωνιστήσει ξανά στην Ελλάδα και τον κόσμο.
Είναι αίτημα αυτονόητο, της μαρτυρικής Τσαριτσάνης, που σαν σήμερα, 20/08/1944, τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, έκαψαν το χωριό , σκότωσαν αμάχους και έκαψαν το ιστορικό της Γυμνάσιο .
Είναι αίτημα αυτονόητο της ιστορικής Τσαριτσάνης με την πολιτιστική κληρονομιά που μας κάνει πλούσιους και περήφανους, να περιφρουρήσουμε το παρόν και το μέλλον του ιστορικού σχολείου της Τσαριτσάνης, που δεν πρέπει να καταντήσει ένα ιστορικό απολίθωμα .
Κυρία Υπουργέ Παιδείας,
Είναι καθήκον, απέναντι στην Ιστορία και στον Πολιτισμό, απέναντι στην Τσαριτσάνη, στην Ελασσόνα και στο νομό μας, να πάρετε αυτή την απόφαση πίσω, τώρα»
