Πάντα ακουγόταν στην περιοχή της Δήμητρας και στα ελαιοπερίβολα κάποιο κρούσμα διάρρηξης στις αγροικίες που υπάρχουν κοντά στον κεντρικό δρόμο προς Ανατολή ή στους κοντινούς αγροτικούς δρόμους. Από το προηγούμενο καλοκαίρι όμως και δώθε το κακό παράγινε. Σταδιακά αφαιρέθηκαν κάθε είδους αντικείμενα που είχαν οι καλλιεργητές -υπαίθρια- στα κτήματά τους για τις ανάγκες των εργασιών τους και πάνω από τριάντα χρόνια χωρίς ποτέ να τα πειράξει κανείς. Εκτός από μεταλλικά αντικείμενα, ακόμη και πλαστικά βαρέλια αποθήκευσης νερού.
Τα καλύβια των ελαιώνων, δημιουργήθηκαν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα(1930-40) από τους κληρούχους, ως κατοικίες για κανονική διαμονή την περίοδο της χειμωνιάτικης ελαιοσυλλογής και τής ανοιξιάτικης καλλιεργητικής δραστηριότητας. Τελευταία χρησιμοποιούνται για φύλαξη αντικειμένων, προστασία από τις καιρικές συνθήκες και σε κάποιες περιπτώσεις, για ολιγοήμερη παραμονή.
Πρόσφατα λοιπόν, διέρρηξαν τις μεταλλικές πόρτες των κτισμάτων και άρπαξαν στην κυριολεξία λειτουργικές ξυλόσομπες, με υπερβολικό βάρος για τα ανθρώπινα δεδομένα.
Αριστοτεχνικός ο τρόπος παραβίασης, μιας και πιέζοντας με λοστό τη γλώσσα της κλειδαριάς, αυτή σαν ξυράφι κόβει το εσωτερικό τμήμα της μεταλλικής κάσας και σε ελάχιστο χρόνο χωρίς φασαρία ανενόχλητοι αφαιρούν ότι θεωρούν χρήσιμο. Συμπεριφέρονται μάλλον σαν ένοικοι των χώρων, παρά σαν περαστικοί, και γνωρίζουν καλύτερα από οποιονδήποτε τη λειτουργία τους και το περιεχόμενό τους. Φυσικά δεν τους έχει δει ποτέ κανείς από τους καλλιεργητές που σημαίνει ότι με εξαιρετική οργάνωση επιλέγουν το χρόνο και τους στόχους. Κάποιοι από τους παθόντες υπολογίζουν ότι οι απόπειρες γίνονται Κυριακή απόγευμα ή Δευτέρα πρωί, και σε σημαντικές αργίες. Πίσω από όλα αυτά να υπάρχει και κάποια άλλη σκοπιμότητα; Θα δείξει...
