Λίγοι γνωρίζουν ότι ο εκδότης και πρόσωπο των ημερών Σταύρος Ψυχάρης, αφεντικό του καταρρέοντος Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη, έλκει την καταγωγή του από την Αριστερά ενώ ακόμη λιγότεροι ξέρουν ότι η μητέρα του ήταν Λαρισαία. Η οικογένειά του βίωσε την ήττα στον Εµφύλιο µε βαρύ τίµηµα - µε φυλακές και εξορίες. Μεταξύ αυτών και ο πατέρας του, ενώ ο θείος του –αδερφός της µάνας του- ο Κώστας Λουλές (ιστορικό στέλεχος της ηγεσίας του ΚΚΕ) ακολούθησε το δρόµο του δράµατος.
Μάλιστα τον Σταύρο Ψυχάρη επρόκειτο να τον βαφτίσει ο Νίκος Ζαχαριάδης, σκληρός ηγέτης του ΚΚΕ και αγαπημένο παιδί του Στάλιν, αλλά καθ΄οδόν για την εκκλησία όπου θα γίνονταν τα βαφτίσια ο Ζαχαριάδης …συνελήφθη.
Ο ίδιος ο Ψυχάρης άρχισε την δηµοσιογραφική του καριέρα το 1964 στην απογευµατινή εφηµερίδα της Ε∆Α, τη “∆ηµοκρατική Αλλαγή”, χωρίς άλλη εµπλοκή στα κοµµατικά παρά µόνο µια σχεδόν τυπική εγγραφή στον Ελληνο-Σοβιετικό Σύνδεσµο. Στα χρόνια της χούντας θα βρεθεί στην εφηµερίδα “Εθνος” για να πάρει µεταγραφή το 1972 για τη Χρ. Λαδά.
Ο προερχόµενος από την Αριστερά Σταύρος Ψυχάρης θα γίνει εκείνα τα χρόνια κουµπάρος µε τον υφυπουργό Τύπου και παλιό αριστερό Βύρωνα Σταµατόπουλο. Ο τελευταίος θα βαπτίσει έναν από τους δύο γιούς του - από τον πρώτο του γάµο. Στο στρατηγείο του Συγκροτήµατος ο Σταύρος θα ανέβει πολύ γρήγορα τα σκαλιά των ορόφων για να βρεθεί στο στενό κύκλο του patron Χρήστου Λαµπράκη.
Στην αρχή είναι πολιτικός συντάκτης της εφηµερίδας “Τα Νέα” και το άστρο του θα λάµψει την πρώτη εποχή της Μεταπολίτευσης, όταν γράφει και δηµοσιεύει έρευνες για τα παρασκήνια της πολιτικής µεταβολής που στη συνέχεια θα γίνουν µπεστ σέλερ βιβλία µε πολλές επανεκδόσεις. Το 1983 παίρνει στα χέρια του “Το Βήµα” - η πρώτη απόπειρα δεν ήταν επιτυχηµένη και δεν κράτησε πολύ χρόνο.
Το ηµερήσιο έκλεισε για να ανοίξει ξανά στα τέλη της δεκαετίας του ’90 όταν το παραδοσιακό συγκρότηµα είχε φορέσει τα καλά του και είχε γίνει ∆ηµοσιογραφικός Οργανισµός Λαµπράκη (∆ΟΛ) µε αντιπροσώπευση στο ταµπλό της Σοφοκλέους.
Αλλες αξίες που έφεραν άλλα ήθη και το Συγκρότηµα άρχισε να αισθάνεται και να συµπεριφέρεται ως µεγαλοεπιχειρηµατίας. Αλλά, η Σοφοκλέους και οι λαµπερές της µέρες δεν κράτησαν πολύ. Η κατάρρευση των αξιών έφερε ένα άνευ προηγουµένου κανιβαλισµό µεταξύ στελεχών.
Το 2001 ο Σταύρος Ψυχάρης παίρνει κεφάλι. Τον Σεπτέµβριο εκείνου του χρόνου ανέλαβε καθήκοντα γενικού διευθυντή και δύο χρόνια αργότερα, τον Σεπτέµβριο του 2003, γίνεται το αφεντικό. Ο διευθύνων σύµβουλός του. Ο µετοχικός έλεγχος δεν θα αργήσει να έρθει. Ο Χρ. Λαµπράκης, ο γιος του ιδρυτή, είναι πλέον πολύ κουρασµένος για να διεκδικήσει οτιδήποτε. Ο Σταύρος Ψυχάρης κάνει κουµάντο σε όλα - αν και η σκιά του Λαµπράκη τον συγκρατεί και τον προφυλάσσει...
Το 2009 ο Χρήστος Λαµπράκης εγκαταλείπει τα εγκόσµια. Ο Σταύρος Ψυχάρης είναι µόνος και κυρίαρχος. ∆εν θα το χαρεί όµως. Τα στρατηγικά λάθη που έκανε ο ίδιος ως επιχειρηματίας, σε συνδυασμό με τα προβλήματα υγείας τον έχουν καταβάλλει. Η κρίση που ακολουθεί θα συµπαρασύρει τα media στο διάβα της.
Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους...
X.Ψ.
