Ο τεχνικός της γυναικείας ομάδας Σπύρος Τσιάρας μιλάει για την μεγάλη προσπάθεια της φετινής χρονιάς
Μπορεί να άργησε πολύ όμως η πρώτη νίκη για τα κορίτσια του ΝΟΛ ήρθε στην καταλληλότερη στιγμή. Την προηγούμενη εβδομάδα μέσα στην Κρήτη επί του ΝΟ Ρεθύμνου στην ολοκλήρωση του α’ γύρου της γ’ φάσης του πρωταθλήματος της Α1 γυναικών υδατοσφαίρισης και μάλιστα με 7 – 5, με «άμυνα για σεμινάριο», όπως χαρακτηριστικά λέγεται.
Ο τεχνικός της γυναικείας ομάδας του ΝΟΛ, Σπύρος Τσιάρας (όπως ο ίδιος λέει), είναι στρατιώτης του συλλόγου. Είναι αθλητής του κοντά τέσσερις δεκαετίες τώρα, από το 1980, κολυμβητής και κατόπιν υδατοσφαιριστής, προπονητής της ανδρικής ομάδας το 1992-96, μετά ήταν τεχνικός της γυναικείας ομάδας, δούλεψε εν συνεχεία σε Ρέθυμνο, Άρη και Κύπρο για να επιστρέψει στο τιμόνι του ΝΟΛ λίγο μετά το ξεκίνημα της φετινής χρονιάς, οπότε είναι ο καταλληλότερος να μας πει τι σημαίνει αυτή η νίκη για τα κορίτσια του ΝΟΛ και για τον σύλλογο γενικότερα:
- «Δεν είναι μόνο η δύναμη που μας δίνει ψυχολογικά αυτή η νίκη, είναι αναμφίβολα και ιστορική, καθώς είναι η πρώτη μας στην Α1. Είμαστε περήφανοι που τα καταφέραμε και πλέον νιώθουμε πιο δυνατοί για τη συνέχεια».
Τη συνέχεια πως τη βλέπεις;
- «Πλησιάσαμε στον ένα βαθμό τη ΝΕ Πατρών (4 αυτοί και 3 εμείς) κι απομένουν τρία παιχνίδια. Την υποδεχόμαστε την μεθεπόμενη Τετάρτη, (3/4, 6 μ.μ.) στο κολυμβητήριο του Αλκαζάρ σε ένα κρίσιμο από κάθε πλευρά παιχνίδι, καθώς αυτή τη στιγμή πρώτος μας ρεαλιστικός στόχος είναι να αποκτήσουμε πλεονέκτημα έδρας ενόψει των πλέι άουτ. Αν κερδίσουμε τη ΝΕΠ, θα δούμε αν μπορούμε να κοιτάξουμε και ψηλότερα. Και πλέον έχουμε μαζί μας ξανά τη Γούλα, δυναμώσαμε στην εστία στα δύο τελευταία παιχνίδια και περιμένουμε στα τελευταία ματς και την Ιόλη Μπενέκου για να ενισχυθούμε ακόμη περισσότερο».
Πλέον όμως το κλίμα έχει αλλάξει…
- «Ναι και είναι φυσικό. Χάσαμε τόσα παιχνίδια στο γκολ, συνεχώς! Πλέον περάσαμε τις «παιδικές ασθένειες» της κατηγορίας. Μην ξεχνάμε πως είμαστε μία νεοφώτιστη ομάδα της Λάρισας για πρώτη φορά στην Α1 και δεν ξέραμε τίποτε. Τεχνικά, αγωνιστικά, διοικητικά! Είχαμε ξένες παίκτριες με τις οποίες στην αρχή δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε γιατί ήθελαν φυσιολογικά ένα διάστημα προσαρμογής.
Κι όλο αυτό που κάνουμε τώρα, είναι υποδομή και για του χρόνου. Είναι η εμπειρία της Α1 που δεν διδάσκεται δυστυχώς, μονάχα βιώνεται, χτίζεται κάθε μέρα».
Ποια είναι τα όπλα της ομάδας στα παιχνίδια που μένουν;
- «Είμαστε ομάδα συμπαγής, είμαστε αγαπημένοι όλοι, υπάρχει ομοιογένεια. Πετυχαίνεις έτσι. Μπορεί να έχουμε μικρό ρόστερ, να παίζουν λίγες παίκτριες σε σχέση με τις άλλες ομάδες, όμως είμαστε ομοιογενείς. Και δεν είναι εύκολο. Εχουμε παίκτριες από ΗΠΑ, Τουρκία, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Αθήνα. Είμαστε όμως όλοι μαζί και στα εύκολα και στα δύσκολα. Και ειδικά σε αυτά, στα δύσκολα μείναμε ενωμένοι. Κι αυτό μετράει πολύ».
Υπάρχει κάτι να σε ανησυχεί;
- «Αν και δεν μου αρέσει να μιλώ για τις διαιτητικές αποφάσεις, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το ότι δεν τελειώσαμε ποτέ στα τελευταία μας παιχνίδια πλήρεις! Αυτό με ανησυχεί πολύ! Πρέπει να χτίσουμε προφίλ ισχυρής ομάδας γιατί και οι διαιτητές «προσέχουν» πάντα τις δυνατές ομάδες. Σε κανένα παιχνίδι μας δεν μας έπαιξαν 50-50. Κερδίσαμε στην Κρήτη, έχοντας εναντίον μας 10-0 αποβολές και χωρίς δύο παίκτριες! Με το Νηρέα αποβλήθηκε η Τσιγαρίδα και με την Πάτρα η Τοκίνι. Αυτά με ανησυχούν. Και με ανησυχούν γιατί είναι φανερό πως ο ΝΟΛ τάραξε ισορροπίες στην Α1.
Γιατί ήρθε για να μείνει»…
